Autorki prezentują wskazówki metodyczne i rozwiązania praktyczne dotyczące współwystępowania dyslalii i jąkania. Jako koło ratunkowe wskazują logorytmikę.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Autorka omawia zasady opracowania ćwiczeń na etapie wstępnym terapii zaburzeń, służących uzyskaniu maksymalnej efektywności oraz jak najlepszemu przygotowaniu dziecka do etapu właściwego – wywołania głoski.
Celem artykułu jest rozbudzenie kreatywności logopedów, zwłaszcza młodych, i ukazanie korzyści, jakie daje włączenie podstawowych ćwiczeń z zakresu motoryki małej i dużej w terapię logopedyczną zaburzeń artykulacji.
Wypalenie zawodowe dotyka osób, których zasoby psychiczne i emocje są ważnym narzędziem pracy, a zatem również logopedów. Jakie działania może podjąć pracodawca i pracownik, by uniknąć tego zjawiska?
W trakcie terapii logopedycznej potrzebna jest współpraca logopedy z najbliższym otoczeniem pacjenta. Autorki precyzują zasady, cele i organizację takiej współpracy, omawiają jej zalety, ale wskazują też trudności oraz sposoby radzenia sobie z nimi.
Autorka przedstawia problemy psychologiczne dzieci i młodzieży z rozszczepem wargi i podniebienia oraz charakteryzuje możliwości pomocy im ze strony pedagogów i rodziny. W studium przypadku omawia proces terapii psychologicznej dziesięciolatka.
Konteksty fonologiczne ze spółgłoskami tylnojęzykowymi, np. proponowane tutaj ćwiczenia zawierające głoskę [k], mogą być szczególnie przydatne w usprawnianiu podniebienia miękkiego po operacjach związanych z rozszczepem podniebienia.
Pacjent 6-letni po obustronnym rozszczepie całkowitym, w terapii logopedycznej od urodzenia. Wczesna interwencja logopedyczna oraz prawidłowo prowadzona terapia głoskowa pozwoliły wywołać i utrwalić wszystkie głoski w normie wiekowej.
Wpływ wady rozszczepowej na wygląd i mowę dziecka może powodować poważne problemy psychiczne. Dziecko z omawianą wadą powinno być objęte specjalną pomocą pedagogiczno-psychologiczną od wczesnych lat życia.
Autorka przedstawia szczegóły terapii pacjenta z wadą rozszczepową w obrębie twarzoczaszki. Dowodzi, że każdy pacjent wymaga indywidualnego podejścia, holistycznego spojrzenia i interdyscyplinarnego leczenia. Istotna w diagnozie i terapii jest współpraca rodziny pacjenta.
Autorka określa zadania logopedy w opiece nad dzieckiem z rozszczepem w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Przedstawia strategie dotyczące karmienia, a także terapii blizny pooperacyjnej. Na koniec formułuje zalecenia w zakresie słuchu i mowy dziecka.