Z powodu zmian demograficznych w ciągu ostatnich dekad wzrosła liczba dzieci wielojęzycznych. Wiele z nich ma problemy z nauką drugiego języka. Podobieństwa między przejawami etapów przyswajania drugiego języka a upośledzeniem przyswajania języka sprawiają, że logopedzi stają przed dylematem diagnostycznym.
Autorka wskazuje działania profilaktyczne, jakie powinni podejmować rodzice w celu zapobiegania powstaniu zaburzeń rozwoju mowy. Zaznacza także, że nie powinno się ignorować nawet niewielkich nieprawidłowości w rozwoju mowy malucha.
Wpływ wady rozszczepowej na wygląd i mowę dziecka może powodować poważne problemy psychiczne. Dziecko z omawianą wadą powinno być objęte specjalną pomocą pedagogiczno-psychologiczną od wczesnych lat życia.
Autorki omawiają zaburzenia towarzyszące zespołowi Pierre’a Robina i ich wpływ na proces komunikacyjny. Proponują plan oddziaływań logopedycznych, stanowiących element wielospecjalistycznego wsparcia pacjenta, których celem jest poprawa jego funkcjonowania.
Terapia grupowa i turnusy rehabilitacyjne mogą się przyczynić do upłynnienia mowy osoby jąkającej się, ale także poprawy jakości funkcjonowania psychicznego i społecznego zarówno jej samej, jak i jej rodziny.
Zespół Kabuki (zespół Niikawy-Kurokiego) jest rzadko występującym syndromem dysmorficznym ze współistnieniem wad wrodzonych wielu narządów oraz upośledzeniem umysłowym. Zespół ten ma szerokie i zmienne spektrum kliniczne.
Mowa odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowieka. Należy jednak zaznaczyć, że mowa i znajomość języka to dwie odmienne definicje i umiejętności. Wyróżnia się kilka etapów rozwoju mowy, których kryterium stanowi wiek, w jakim jest dziecko.
Spotkanie logopedów polskich i czeskich
Konferencja poświęcona dyspraksji u dzieci i osób dorosłych odbyła się z końcem 2015 r. w Karlowych Warach w Czechach. Ze strony gospodarzy wzięli w niej udział wybitni specjaliści oraz przedstawiciele uczelni wyższych kształcących logopedów. W wydarzeniu uczestniczyła także delegacja logopedów polskich.
Istnieje wiele metod i technik stosowanych w terapii logopedycznej. Nie wszystkie okazują się skuteczne w pracy z każdym pacjentem. Co zrobić, gdy dana osoba wydaje się oporna na oddziaływanie klasycznej logopedii? Warto zwrócić uwagę na inne metody, którymi można wzbogacać czy uzupełniać pracę specjalisty.
Autyzm często wpływa na inicjatywę dziecka, które jest mniej skłonne do interakcji z ludźmi i bardziej skupia się na wąskim zakresie aktywności. Ta cecha występuje u dzieci od początku i utrzymuje się przez całe życie. W przypadku małego dziecka mniej interakcji społecznych to mniej okazji do uczenia się, a zawężony i powtarzalny zakres aktywności skutkuje zmniejszoną różnorodnością sposobów uczenia się.
