Starzenie się ludzkiego mózgu powoduje szereg zmian natury językowej, wyrażanych zarówno w warstwie fonologicznej, jak i w ilości i jakości stosowanego słownictwa, składni, frazeologii. Gerontologopedia jako subdyscyplina logopedii wyjaśnia procesy komunikowania się osób w starszym wieku oraz określa diagnostykę oraz metodykę pracy z pacjentem.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Ćwiczenia oddechowe należą do podstawowych technik wykorzystywanych w terapii logopedycznej w zaburzeniach różnego typu. Pytania dotyczące ich stosowania pojawiają się wówczas, gdy terapeuta chce rozbudować czy zweryfikować swój warsztat.
Logopeda praktyk nieustannie zmaga się z zasadniczymi pytaniami: jaką metodę lub technikę wybrać? Czy jedną wiodącą, czy wiele zróżnicowanych równolegle? Czy można łączyć ze sobą techniki bez szkody w ich efektywności? Czy można modyfikować metody i techniki?
W celu ochrony wcześniaka i noworodka przed niekorzystnym wpływem otoczenia powstał program znany jako NIDCAP. Ma on wspierać dojrzewanie neurobehawioralne malucha i jednocześnie służyć wzmacnianiu relacji rodzic – dziecko.
Pierwsze godziny po urodzeniu zaliczane są do najistotniejszych etapów w rozwoju dziecka. Szczególnie podatny na działanie niekorzystnych bodźców jest układ nerwowy noworodka. Zalecanymi metodami ułatwiającymi jego adaptację do życia pozamacicznego są kontakt „skóra do skóry” oraz pierwsze karmienie piersią (Augustyniuk 2011).
Dźwiękiem nazywamy drgania akustyczne rozchodzące się w ośrodku sprężystym, zdolne wytworzyć wrażenie słuchowe, które dla człowieka zawarte są w paśmie pomiędzy częstotliwościami 20–20 000 Hz. Jest on również definiowany jako wibracja składająca się z dwóch głównych składowych: częstotliwości mierzonej w hercach oraz głośności lub ciśnienia akustycznego mierzonych w decybelach.
Zagrożenie zdrowia dziecka jest sytuacją trudną dla jego bliskich. Współpraca z rodzicami takiego dziecka to zadanie równie obciążające dla personelu medycznego. Poznanie i zrozumienie reakcji rodziców może być pomocne w radzeniu sobie w takich okolicznościach.
Do niedawna w przypadku niewydolności oddechowej noworodka neonatolog musiał umieć wykonać intubację i prowadzić wentylację inwazyjną. Dzisiaj istnieją szerokie możliwości wczesnej profilaktyki i leczenia nieinwazyjnego.
Prawidłowe wzorce postawy i ruchu wraz z prawidłowym napięciem mięśniowym pozwalają dziecku uzyskać prawidłową kontrolę motoryczną z wykorzystaniem prawidłowych doświadczeń czuciowo-ruchowych.
W jaki sposób można zwiększyć umiejętności specjalistów w zakresie karmienia noworodka urodzonego przedwcześnie? Jak dokonać procesu zmian nawyków personelu medycznego oddziałów patologii noworodka?
Komunikacja z noworodkiem i niemowlęciem wpływa na jego późniejszy rozwój. Największą rolę ogrywają w tej relacji rodzice (opiekunowie). Terapeuci powinni jednak umieć wskazać im odpowiednie, dostosowane do potrzeb dziecka sposoby komunikacji.
Dzieci przedwcześnie urodzone narażone są na różnego rodzaju powikłania, w tym oddechowe, krążeniowe, neurologiczne, zaburzenia układu odpornościowego, krwiotwórczego, problemy okulistyczne, a jedną z najczęściej występujących jest niedojrzałość układu pokarmowego. Wiąże się to z koniecznością zastosowania karmienia parenteralnego lub enteralnego.