Techniki oddechowe w pracy logopedy

Kryteria doboru ćwiczeń oddechowych

Ćwiczenia oddechowe znajdują w logopedii szerokie zastosowanie. Są one istotne w terapii zaburzeń artykulacji, niepłynności mowy, dysfunkcji głosu, we wczesnej interwencji logopedycznej, afazji, gerontologopedii czy w wypadku zaburzeń komunikacji wynikających z nieprawidłowości ruchowych, np. u osób z dyzartrią itd.
Nie oznacza to, że ich stosowanie jest zawsze oczywiste i nie sprawia logopedom żadnych problemów. Wątpliwości pojawiają się szczególnie wtedy, gdy terapeuta mowy podejmuje wysiłek rozbudowania swojego warsztatu o nowe techniki czy podejmuje weryfikację konkretnych ćwiczeń. Problemem może okazać się wtedy odpowiedni ich dobór.
Istnieje kilka kryteriów stanowiących podstawę oceny przydatności danej techniki lub danego, konkretnego ćwiczenia do terapii określonego rodzaju zaburzenia komunikacji. Po pierwsze, nie każde ćwiczenie oddechowe może być stosowane w dysfunkcjach komunikacji o zróżnicowanym podłożu. Ćwiczenia, które można by określić mianem uniwersalnych, stanowią niewielką grupę, przy czym są to przede wszystkim ćwiczenia wykorzystywane również w wypadku aktywności innych niż terapia logopedyczna – w sporcie, w fizjoterapii, w nauce impostacji głosu w śpiewie klasycznym. Niejednokrotnie wspomagają one terapię logopedyczną, jednak nie należą do prób bezpośrednio kształtujących nawyki oczekiwane w postępowaniu terapeutycznym. W praktyce obserwujemy również, że ćwiczenia zalecane w wypadku określonej dysfunkcji mowy w innym rodzaju zaburzeń są zupełnie nieefektywne.
Podstawowym kryterium, jakie należy uwzględnić, jest ich cel – przy czym jest on zależny, oczywiście, od rodzaju dysfunkcji mowy bądź ogólnego celu terapii. Inne zatem ćwiczenia stosujemy w terapii dzieci z zaburz...