Dział: Z praktyki logopedy

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Psychogenne zaburzenia głosu u pacjenta z depresją

Psychogenne zaburzenia głosu to zjawisko, na którego temat trudno znaleźć informacje w wybranych, nawet często cytowanych klasyfikacjach zaburzeń głosu. W niektórych opracowaniach wspomina się co prawda na temat zjawiska afonii histerycznej (bezgłosu paretycznego), a w opracowaniu Głos i jego zaburzenia. Zagadnienia higieny i emisji głosu autorzy Maria Zalesska-Kręcicka, Tomasz Kręcicki i Ewa Wierzbicka (2004) zwracają uwagę na szczególną wrażliwość i znaczenie kondycji psychicznej oraz emocjonalnej dla funkcjonowania głosu w grupie artystów, nie są to jednak opracowania szerokie lub przedstawiające problematykę w sposób usystematyzowany.

Czytaj więcej

Historia pewnej znajomości

Był wrzesień, początek roku szkolnego. Zaczęłam pracę w klasie drugiej szkoły podstawowej, na stanowisku nauczyciela współorganizującego proces kształcenia ucznia ze spektrum autyzmu. Usiadłam w ławce tuż obok chłopca, którego miałam wspomagać, i zaczęłam rozglądać się po klasie. Dostrzegłam dziewczynkę, która unikała kontaktu wzrokowego. Zdarzało się, że momentami zerkała na mnie, ale nie odwzajemniała uśmiechu kierowanego do niej. Zapytawszy nauczycielkę o dziewczynkę, w odpowiedzi usłyszałam: „Jest bardzo nieśmiała. Prawie w ogóle się nie odzywa”. Zaczęłam uważniej przyglądać się dziewczynce, obserwowałam ją, niekiedy podchodziłam i kierowałam do niej kilka słów, bez wywierania presji, by odpowiedziała. Tak zaczęła się moja znajomość z Basią – wyjątkową dziewczynką. Dziewczynką z mutyzmem wybiórczym.

Czytaj więcej

Mutyzm wybiórczy o typie traumatycznym

Dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi częściej i intensywniej niż rówieśnicy przeżywają swoje emocje (Święcicka 1996). Mają trudności z wyrażaniem uczuć w sposób uważany za właściwy, a w sytuacji silnie lękowej emocje, których rozwój przebiegał z różnych powodów nieprawidłowo, odgrywają w ich życiu rolę destrukcyjną (Kiepiela-Koperek 2015b). Organizm, broniąc się przed nadmiarem stresu, odcina się od niego, co objawia się w różnych formach. W opisanym artykule przypadku silna trauma spowodowała całkowite wycofanie się z mówienia, czyli mutyzm globalny o typie traumatycznym.

Czytaj więcej

Wielospecjalistyczna pomoc dziecku z mutyzmem wybiórczym w placówce edukacyjnej

Pomoc logopedyczna dzieciom z mutyzmem wybiórczym wymaga ścisłej współpracy terapeuty z rodziną i nauczycielami. Najczęściej problem ten pojawia się u dzieci w wieku przedszkolnym i skuteczna wielospecjalistyczna terapia ma szanse powodzenia, o ile jest wdrożona w miejscu występowania objawów, czyli w przedszkolu lub szkole.

Czytaj więcej

„Chodź, opowiem ci bajeczkę…” – metoda projektu na zajęciach dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej z zaburzeniami płynności mowy

Od wielu lat jako nauczyciel historii, najpierw w szkole ponadpodstawowej, następnie w szkole podstawowej, wdrażałam na lekcjach metodę projektu. Prowadząc zajęcia logopedyczne, postanowiłam również skorzystać z tej metody, widząc przestrzeń do jej stosowania dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej.

Czytaj więcej

Akceptacja w terapii jąkania - Nie możemy niczego zmienić, póki tego nie zaakceptujemy

W artykule przedstawiono jeden z elementów Terapii trzeciej fali behawioryzmu – akceptację. Sama koncepcja terapii akceptacji i zaangażowania (acceptance & commitment therapy, ACT) „jest przedziwnie sprzeczna z intuicją – umysł z nią walczy” (Harris 2020). Dlatego przedstawienie procesu, jakim jest akceptacja, nigdy nie było i nie jest proste. Liczba skojarzeń i stereotypów dotyczących tego zjawiska jest duża, ponadto trudno je przedstawić i wytłumaczyć w izolacji – bez nawiązania do takich zjawisk jak defuzja (przeciwieństwo fuzji), uważność i wartości.

Czytaj więcej

Skuteczna terapia jąkania wspierająca odporność psychiczną dziecka i rodziny

Jąkanie jest zaburzeniem płynności mówienia o złożonej etiologii, w którego opisie, diagnozowaniu i prowadzeniu terapii ujmować należy czynniki nie tylko logopedyczne, ale także psychologiczne czy społeczne. Objawia się w mowie przez powtórzenia dźwięków i sylab, prolongacje czy bloki, którym towarzyszy napięcie. Mowa może być nierytmiczna, zbyt szybka lub zbyt wolna, w objawach mogą pojawiać się podwyższenia głosu. W zależności od nasilenia objawów i reakcji otoczenia u osoby doświadczającej jąkania występują również różne reakcje emocjonalne, jak frustracja, zdenerwowanie, poczucie winy, bezradność, czy społeczne, jak rezygnowanie z wypowiedzi, zawstydzanie się w komunikacji, ograniczanie sytuacji, w których trzeba coś powiedzieć.

Czytaj więcej

O etiologii zaburzeń płynności mówienia ze szczególnym uwzględnieniem jąkania

W artykule przedstawiono wyjaśnienia dotyczące etymologii pojęcia „etiologia”, m.in. w medycynie, psychologii i logopedii, ale przede wszystkim w badaniach nad zaburzeniami płynności mówienia, w tym jąkania się, a także roli dobrze prowadzonego procesu dociekania trafnej przyczyny danego zaburzenia medycznego, psychologicznego, społecznego czy logopedycznego lub neurologopedycznego. Poprawnie ustalona przyczyna może wpływać na właściwe przeprowadzenie procesu diagnostycznego danego problemu (medycznego, psychologicznego, społecznego, komunikacyjnego) – w zaburzonej płynności mowy, a w ślad za tym na ustalenie procesu naprawczego zdiagnozowanych zaburzeń (w tym metod terapii osób niepłynnie mówiących).

Czytaj więcej

Wpływ Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania® na rozwój mowy i funkcji poznawczych na przykładzie dziecka z zespołem Westa

Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania® jest jedną z siedemnastu technik metody krakowskiej, która holistycznie i terapeutycznie oddziałuje na mózg. Jest ratunkiem i wsparciem w procesie nabywania mowy oraz rozwoju funkcji poznawczych dla dzieci z zespołem Westa. Mówiąc o zespole Westa – chorobie, która jest wpisana do rejestru chorób rzadkich – trzeba mieć na uwadze, że najważniejszym celem terapeutycznym lekarzy jest zatrzymanie napadów padaczkowych, a nie myśl o rozwoju funkcji poznawczych i mowy.

Czytaj więcej

Podróż ze świata głosek do świata liter – o nauce czytania i pisania z perspektywy glottodydaktycznej

W obecnej sytuacji edukacyjnej obserwujemy dość duży problem w przyswajaniu umiejętniści czytania i pisania. To ważne, by móc temu zaradzić w dobie cywilizacji pisma – dobre przygotowanie przyszłych czytelników, a także zadbanie o doskonalenie ich techniki czytania, mogą pozwolić w należytym stopniu odbierać kulturę następnym pokoleniom.

Czytaj więcej

Symultaniczno-sekwencyjna nauka czytania jako terapeutyczna metoda logopedyczna

Symultaniczno-sekwencyjna nauka czytania[1] (SSNC) to bardzo efektywne narzędzie pracy z dziećmi w normie intelektualnej oraz z deficytami czy niepełnosprawnością intelektualną. Polega na nauce czytania sylabami zgodnie z sekwencją rozwoju mowy. Podczas pracy stosuje się tzw. paradygmaty, czyli zestawy sylab z daną spółgłoską w określonej kolejności.

Czytaj więcej

Wykorzystywanie metody strukturalnej w nauce czytania i pisania osób z zaburzeniami komunikacji pisemnej

Metoda strukturalna została opracowana na podstawie doświadczeń wieloletniej pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy wykazywali trudności w komunikacji pisemnej. Wysoka skuteczność tej metody została potwierdzona w eksperymentalnych badaniach naukowych prowadzonych na potrzeby pracy doktorskiej realizowanej na Uniwersytecie Śląskim przez autorkę[1]. Wyniki badań pozwoliły na wdrożenie metody strukturalnej w formie produktu Wydawnictwa Komlogo[2]. Warunkiem uzyskania uprawnień do pracy metodą strukturalną jest ukończenie szkolenia i zdobycie certyfikatu. Szkolenie jest prowadzone przez twórczynię metody, obecnie jedynie online przez NPDN Perfektus[3]. Mogą w nim wziąć udział osoby posiadające wiedzę operatywną z zakresu pedagogiki i psychologii rozwojowej, np. nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej, pedagodzy, psycholodzy, terapeuci, logopedzi. Po ukończeniu szkolenia uczestnicy zostają wpisani do bazy terapeutów metody strukturalnej[4].

Czytaj więcej