Niewydolność oddechowa w oddziale intensywnej terapii noworodka

Problem niewydolności oddechowej to jedno z podstawowych zagadnień w neonatologii. Istnieje wiele przyczyn niewydolności oddechowej, która wymaga zastosowania wsparcia oddechu u noworodka: zespół zaburzeń oddychania (najczęstszy powód), przejściowe przyspieszenia częstości oddechów (tzw. tachypnoe) noworodka, bezdechy, zapalenie płuc, wstrząs septyczny, zespół aspiracji smółki, przetrwałe nadciśnienie płucne, przewlekła wentylacja, dysplazja oskrzelowo-płucna, szereg wad wrodzonych górnych i dolnych dróg oddechowych, przepuklina przeponowa, atrezja przełyku. Patologie te mogą nakładać się na siebie u jednego pacjenta, a każdy z tych stanów może się różnić, czasem nawet dość znacznie, podejściem do leczenia niewydolności oddechowej i problemu zastosowania wsparcia oddechu.
Na przestrzeni ostatnich lat znaczącą ewolucję przeszła strategia leczenia niewydolności oddechowej noworodka. Kilkanaście lat temu podstawową umiejętnością neonatologa była zdolność intubacji i prowadzenia wentylacji inwazyjnej. Dziś konieczność posiadania tych umiejętności, oczywiście, jest i pozostanie niezbędna, ale na pierwszym planie uwidacznia się tendencja do prób zastosowania u pacjenta niewydolnego oddechowo wentylacji nieinwazyjnej (rezygnacja z intubacji). Jeśli pacjent wymagał intubacji i wentylacji mechanicznej, priorytetem stał się jak najszybszy powrót do wentylacji nieinwazyjnej. Takie postępowanie możliwe jest dzięki stosowanej prenatalnie i od pierwszych minut po urodzeniu profilaktyce oraz rozwojowi, jaki się dokonał w ostatnich latach w dziedzinie sprzętu, którym dysponuje neonatolog.

ROZWÓJ PŁUC

Poznanie przebiegu rozwoju płuc i ich dojrzewania, patofizjologii zaburzeń oddychania oraz rozwój techniki w medycynie i przeniesienie jej na pole neonatologii umożliwiło ratowanie coraz mniej dojrzałych noworodków o mniejszej masie urodzeniowej. Według aktualnych wytycznych, próby leczenia podejmuje się u noworodków urodzonych w 23. tygodniu wieku postkoncepcyjnego, z masą ciała 500 g. Wytyczne te i możliwość leczenia skrajnie niedojrzałego noworodka w dużej mierze łączą się z fazą rozwoju płuc.
Od 17. do 26. tygodnia wieku postkoncepc...