Współpraca logopedy i fizjoterapeuty w ramach multidyscyplinarnego leczenia pacjenta ortognatycznego

Współpraca ze specjalistą

Fizjoterapia stomatologiczna to dział fizjoterapii zajmujący się leczeniem pacjentów z bólem twarzy głowy oraz szyi, w tym z zaburzeniami w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego, takimi jak trzaski stawowe, blokowanie czy ograniczenie ruchomości stawu skroniowo-żuchwowego (tzw. szczękościsk). Drugim obszarem oddziaływania fizjoterapii stomatologicznej jest wspomaganie leczenia bruksizmu, czyli zaciskania czy zgrzytania zębami, oraz jego konsekwencji, m.in. bólu twarzy. Trzecim obszarem jest fizjoterapia stomatologiczna okołooperacyjna okolicy głowy i szyi, ze szczególnym uwzględnieniem fizjoterapii przed operacjami ortognatycznymi (chirurgii twarzowo-szczękowej) i po nich, a także w urazach, np. złamaniach kości twarzy. W poniższym artykule zajmiemy się trzecim obszarem, jakim jest fizjoterapia w chirurgii twarzowo-szczękowej, omawiając jej etapy, cele oraz najczęstsze powikłania pooperacyjne.

Etapy leczenia pacjenta ortognatycznego

W fizjoterapii okołooperacyjnej pacjenta ortognatycznego wyróżniamy dwa główne etapy: przedoperacyjny i pooperacyjny. W ramach etapu pooperacyjnego dodatkowo wyróżniamy okresy: wczesny i późny.

POLECAMY

Etap przedoperacyjny rozpoczyna się od konsultacji przedoperacyjnej, która powinna się odbyć jak najwcześniej przed zabiegiem, zaraz po ustaleniu planu leczenia z chirurgiem i ortodontą. W trakcie takiej wizyty dokonywana jest diagnostyka funkcjonalna narządu żucia, która ma na celu rozpoznanie ewentualnych objawów zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego lub bruksizmu. Przeprowadzony wywiad z pacjentem ma na celu przybliżenie nam jego obecnych oraz przeszłych dolegliwości. Następnie przechodzimy do badania przedmiotowego, które obejmuje badanie stawu pod kątem jego ruchomości lub innych towarzyszących dolegliwości, palpację mięśni żucia oraz sprawdzenie, czy widoczne są objawy zaciskania zębów (bruksizmu). Jeżeli podczas badania wykryto objawy zaburzeń skroniowo-żuchwowych, ustala się z pacjentem plan fizjoterapii w celu ich zniwelowania [1, 2]. Oczywiście ważną kwestią w tego typu postępowaniu jest czas, jaki został nam do zaplanowanego zabiegu ortognatycznego. W sytuacji, kiedy objawy zaburzeń skroniowo-żuchwowych nie występują, omawiamy z pacjentem proces fizjoterapii pooperacyjnej, możliwość wystąpienia ewentualnych powikłań oraz uczymy go ćwiczeń, które powinien wykonywać jeszcze podczas pobytu w szpitalu. Na koniec wizyty pacjent otrzymuje od nas również zestaw plastrów do kinesiotapingu, które są naklejane na twarz bezpośrednio po operacji i usprawniają drenaż limfatyczny, zmniejszając obrzęk pooperacyjny. Ważne jest, aby podczas konsultacji przedoperacyjnej omówić z pacjentem wszystkie możliwe objawy pooperacyjne, jakie mogą u niego wystąpić. 

Do typowych należą: 

  • trudności w oddychaniu i połykaniu, 
  • obrzęk,
  • stan zapalny (ból, zaczerwienienie, ocieplenie, zaburzenie funkcji), 
  • szczękościsk, 
  • zaburzenia czucia. 

Dodatkowe trudności, jakie mogą wystąpić u pacjenta ortognatycznego, to: 

  • szwy, które wyjmuje się do około dwóc...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    Neurologopeda, specjalista wczesnej interwencji neurologopedycznej, terapeuta miofunkcjonalny, trener/szkoleniowec. Pracuje, głównie miofunkcjonalnie, z pacjentami wszystkich grup wiekowych od noworodków i niemowląt po osoby dorosłe. Regularnie uczestniczy w szkoleniach, warsztatach, prowadzi również szkolenia dla logopedów.

    Fizjoterapeutka stomatologiczna.

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI