Autorzy prezentują zestaw M-Terapia i dostosowaną do niego metodę pracy. Wykorzystanie zestawu w pracy terapeutycznej zwiększa efektywność terapii i nauczania. Dodatkowo może stanowić interesującą nowość, przełamującą utarte schematy zajęć edukacyjnych, terapeutycznych i wspomagających.
Do gabinetu logopedy coraz częściej trafiają dzieci wielojęzyczne, pochodzące z różnych kultur, a mające znaczne i głębokie zaburzenia mowy. Autorka prezentuje studium przypadku Asila, urodzonego w Turcji chłopca z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Celem artykułu jest rozbudzenie kreatywności logopedów, zwłaszcza młodych, i ukazanie korzyści, jakie daje włączenie podstawowych ćwiczeń z zakresu motoryki małej i dużej w terapię logopedyczną zaburzeń artykulacji.
Aleks urodził się we Francji w kwietniu 2008 roku. Jego rodzice pochodzą z różnych kultur i mówią innymi językami. Ta dość specyficzna sytuacja dziecka wychowującego się w rodzinie wielojęzycznej miała niebagatelny wpływ na powstanie problemów komunikacyjnych oraz sposoby radzenia sobie chłopca w środowisku społecznym.
W diagnozie i terapii mutyzmu bardzo ważne jest wnikliwe poznanie sytuacji rodzinnej i środowiskowej dziecka. Wywiad jest zatem zasadniczym czynnikiem analizy przypadku dziecka. Umiejętność przeprowadzenia wywiadu, stworzenie atmosfery, w której obie strony, tzn. pytany oraz pytający, odczułyby przekonanie, że problem dziecka jest, zarówno problemem rodziców, jak i logopedy, jest w sytuacji mutyzmu szczególnie istotny.
Ankyloglosja, czyli skrócone wędzidełko języka, jest istotnym problemem logopedycznym. Wpływa nie tylko na artykulację, lecz także na stan funkcji orofacjalnych, karmienie piersią, higienę jamy ustnej oraz powstawanie wad zgryzu.
U dziecka z padaczką logopeda może zauważyć wybiórcze lub nasilone zaburzenia językowe, a także dysfunkcje procesów poznawczych. Terapia powinna więc aktywizować procesy prawo- i lewopółkulowe oraz mowę, ale też usprawniać inne funkcje.
Zabawa jest główną aktywnością dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Zajęcia terapeutyczne wykorzystujące tę metodę zwiększają efektywność podejmowanych działań – również w zakresie terapii dyslalii obwodowej.
Czy wiek pacjentów ma wpływ na typ dyslalii? Na co należy zwracać uwagę w procesie diagnozy? Z jakiego powodu trudno zdiagnozować dyslalię u małych dzieci?
W jaki sposób logopeda może skutecznie wspomagać dziecko z dysfunkcjami mowy i przetwarzania sensorycznego z pomocą metody integracji sensorycznej? Metoda ta jest atrakcyjna dla małego pacjenta, ponieważ wprowadza wiele zabaw stymulujących zmysły i procesy zachodzące pomiędzy nimi.
Proces diagnozy i terapii trzeba zaplanować i trafnie poukładać całość. Bardzo często bywa tak, że nieprawidłowa mowa to „wierzchołek góry lodowej”. Zaburzenia mowy łączą się bowiem z innymi dysfunkcjami rozwojowymi, a obraz objawów logopedycznych miesza się z innymi trudnościami.
Diagnoza logopedyczna małego niemówiącego dziecka powinna dać terapeucie odpowiedź na podstawowe pytanie: czy rozwój mowy jest zaburzony czy opóźniony? Okazuje się, że rozstrzygnięcie wcale nie jest łatwe i wymaga przeprowadzenia wnikliwego postępowania logopedycznego oraz zebrania wywiadu biologiczno-środowiskowego, a często nawet rozpoczęcia stymulacji i terapii, aby upewnić terapeutę w postawionej diagnozie.
Zobacz czym dokładnie jest opóźniony rozwój mowy.
