Dziecko z ASD wychowywane w rodzinie wielokulturowej jako wyzwanie w pracy logopedy – studium przypadku

Asil ma ojca Turka, a jego mata jest Polką. chłopiec miał kontakt z wieloma językami, mieszkał bowiem w różnych krajach, o odmiennych uwarunkowaniach językowych, społecznych i kulturowych. Od 3. r.ż. matka podejrzewała występowanie u niego zaburzeń ze spektrum autyzmu. Chłopiec jednak do 6. r.ż. nie uczestniczył w specjalistycznych zajęciach, przebywał z rodzicami w różnych krajach Europy, a obecnie mieszka w Polsce i tu rozpoczął naukę szkolną.

Miejsca zamieszkania chłopca

Asil urodził się w Stambule. Rodzice przez pierwsze 3 lata mieszkali w Turcji, w domu rodzinnym ojca dziecka. Asil nie chodził do przedszkola. Z wywiadu wynika, że najczęściej dzieci tureckie do 6. r.ż. pozostają w domu rodzinnym, wychowywane przez matkę i babcię. Tak też było w przypadku Asila. Dziecko wychowywało się w środowisku wielojęzycznym, matka bowiem mówiła do syna w języku polskim, ojciec i babcia – w języku tureckim, a rodzice porozumiewali się ze sobą po niemiecku. Oboje poznali się w Niemczech, gdzie wspólnie uczęszczali do szkoły językowej i pracowali jako studenci w restauracji. Potem przyjechali do Turcji, gdzie wzięli ślub i tam urodził się Asil. Rodzice chłopca mieszkali w Stambule przez okres 3 lat, następnie przez rok przebywali w Anglii, potem przez 2 lata mieszkali w Niemczech, a obecnie są w Polsce. W naszym kraju Asil w wieku 7 lat dostał orzeczenie o zaburzeniach ze spektrum autyzmu i rozpoczął edukację szkolną w publicznej szkole podstawowej w klasie integracyjnej.

O terapii logopedycznej dziecka wychowywanego w rodzinie wielokulturowej

Oficjalna diagnoza o całościowych zaburzeniach rozwojowych została postawiona u Asila bardzo późno, bo dopiero w wieku 7 lat. Zanim zostanie opisany wywiad i dotychczasowe usprawnianie Asila, zastanówmy się nad sytuacją tego wielojęzycznego dziecka z zaburzeniami komunikacji werbalnej i pozawerbalnej na tle autyzmu, wychowującego się w różnych krajach w wielokulturowej rodzinie. Jak mogło wyglądać wychowanie chłopca w innej tradycji i odmiennych zwyczajach? Jak w tej rzeczywistości odnalazła się matka chłopca? Jak mogła wyglądać praca nad rozwojem komunikacji u tego chłopca, skoro było to dziecko ,,zagrożone autyzmem”, a takie podejrzenie miała matka, chociaż specjaliści w różnych krajach oficjalnie nie postawili tej diagnozy do 7. r.ż.? Jakie hipotezy diagnostyczne i cele terapeutyczne może sobie stawiać logopeda podejmujący wyzwanie pracy terapeutycznej z dzieckiem w wieku 7 lat? Jakie języki powinien znać logopeda, aby z nim pracować? Jakich efektów terapeutycznych może oczekiwać? Jak może sobie poradzić z takim wyzwaniem? 

Asil próbował pracować ze specjalistami w różnych krajach, jednak najlepiej pracował z matką. Gdy przed dwoma laty poznałam Asila, zastanawiałam się, czy mogę pomóc dzi...