Self care rozumiane jest jako samoopieka, dbanie o siebie. Zgodnie z założeniami self care jest odzwierciedleniem opieki, jaką responsywna matka otacza swoje dziecko. Jak zatem rozpoznać swoje potrzeby i dbać o siebie, aby zapewnić sobie dobrostan zarówno psychiczny, jak i fizyczny?
Do grupy osób zagrożonych odchyleniem od zgodnego z kalendarzem rozwoju mowy dojrzewania językowego należą dzieci, u których rozwój neurologiczny może wymagać stymulacji. Jak przeprowadzić diagnozę odruchów ustno-twarzowych i na co zwrócić szczególną uwagę?
Diagnoza i terapia dziecka z trudnościami w karmieniu wymaga od logopedy szerokiej wiedzy. Nierzadko konieczna jest współpraca zespołu interdyscyplinarnego. Autorka omawia wybrane odruchy pierwotne oraz ich korelacje z karmieniem u dzieci rozwijających się normatywnie (bez uszkodzeń OUN).
Do gabinetów logopedycznych zgłasza się coraz więcej pacjentów wymagających złożonej terapii miofunkcjonalnej, prezentujących nieprawidłowe wzorce funkcji prymarnych, dzieci „słabych motorycznie”. Ograniczenie umiejętności wykonywania i koordynacji ruchów warg, języka, żuchwy, trudności w mimice twarzy towarzyszą często nieprawidłowościom w dystrybucji napięcia mięśniowego w obrębie kompleksu ustno-twarzowego.
Autorka przedstawia mechanizm sprzężeń zwrotnych w obrębie ucha oraz odruch strzemiączkowy na tle regulacyjnych mechanizmów autonomicznego układu nerwowego i w odniesieniu do nerwu błędnego. Jakie zmienne poddać analizie? W jaki sposób diagnozować trudności komunikacyjne i poznać ich przyczyny? Jakie terapie stosować?
Odruchy pierwotne to reakcje, które umożliwiają noworodkowi nieświadomy ruch w kierunku źródła pokarmu. W pewnym stopniu chronią go przed niebezpieczeństwem, są postawą obronną na niespodziewane bodźce płynące z otoczenia. Co można zrobić, gdy zbyt długo rządzą niemowlęciem?
Każdy nowy pacjent zamienia logopedę w detektywa szukającego przyczyn zakłóconej komunikacji. Zdajemy sobie sprawę, że interwencja objawowa rzadko się sprawdza w długofalowej perspektywie terapeutycznej.
Autorka omawia wybrane odruchy wieku wczesnodziecięcego szczególnie znaczące ze względu na rozwój mowy, zwłaszcza takie jego aspekty jak: rozwój umiejętności wypowiadania słów, prawidłowej artykulacji, rozwój zdolności do słyszenia, rozpoznawania dźwięków, rozumienia mowy ludzkiej, gotowość do uczenia się i komunikowania z innymi, formułowania myśli oraz wyrażania potrzeb i emocji.
Logorytmika pozwala efektywnie usprawniać lub korygować słuch i motorykę, a w konsekwencji komunikację językową. Dlatego niezwykle cenna jest przy terapii ORM. W artykule autorka prezentuje wskazówki jak dobierać ćwiczenia do konkretnych zaburzeń.
Zajęcia są przeznaczone dla pacjenta 5-letniego z podejrzeniem afazji dziecięcej, u którego rozwój mowy przebiega nieharmonijnie w różnych sferach.
