Do gabinetów logopedycznych zgłasza się coraz więcej pacjentów wymagających złożonej terapii miofunkcjonalnej, prezentujących nieprawidłowe wzorce funkcji prymarnych, dzieci „słabych motorycznie”. Ograniczenie umiejętności wykonywania i koordynacji ruchów warg, języka, żuchwy, trudności w mimice twarzy towarzyszą często nieprawidłowościom w dystrybucji napięcia mięśniowego w obrębie kompleksu ustno-twarzowego.