Jąkanie może negatywnie wpływać na życie osób, które doświadczają tego zaburzenia. Bywa ono przyczyną wycofywania się z wielu aktywności. Jak pomóc osobom jąkającym się, aby wiodły komfortowe i satysfakcjonujące dla nich życie?
Dział: Metody terapii logopedycznej
Dwujęzyczność jest zjawiskiem bardzo różnorodnym i może dotyczyć dowolnych dwóch języków, ale także dwóch modalności, czyli sposobu przekazywania i odbierania informacji w obydwu językach: audytywno-werbalnej i wizualno-przestrzennej
Ćwiczenia słuchu mownego w populacji dzieci wielojęzycznych to skuteczne narzędzie profilaktyczne w zapobieganiu wadom wymowy. Ułatwiają także opanowanie języka ojczystego poza granicami kraju.
Bilingwizm przestaje być w naszym kraju zagadnieniem teoretycznym. Coraz częściej do placówek oświatowych trafiają dzieci, które wymagają uwzględnienia dwujęzyczności już podczas diagnozy. Jak ją prawidłowo przeprowadzić? Z jakich procedur i narzędzi skorzystać?
Artykuł bazuje na doświadczeniach autorek w pracy logopedycznej z uczniami klas IV–VIII z zespołem Aspergera. Zawiera praktyczne propozycje rozwiązań i pomysły do wykorzystania w terapii dzieci z zaburzeniami komunikacji.
Objęcie opieką logopedyczną dziecka z diagnozą autyzmu przypomina organizowanie podróży. Jak zadbać o ekwipunek, sformułować cele, jak zaplanować etapy tej podróży? Czy to będzie miła wycieczka, czy ekstremalna wyprawa?
Współpraca psychologa i logopedy w zespole wielospecjalistycznym zajmującym się dzieckiem ze spektrum autyzmu może w znaczący sposób wpłynąć na skuteczność terapii, zwłaszcza w dziedzinie komunikacji.
Cibus Sanus opiera się na fundamencie komunikacji, na którym stoją kolejno równie istotne filary metody, tj.: stymulacja zmysłów, modelowanie, elementy muzykoterapii, działanie.
Niektóre osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu przejawiają deficyty dotyczące karmienia i jedzenia. Ze względu na trudności komunikacyjne mogą się one pogłębiać i być źródłem rozmaitych problemów. Czy można temu przeciwdziałać?
Nawiązywanie relacji logopedy z dzieckiem z ASD poprzez podejmowanie ulubionych aktywności małego pacjenta pozwala go zrozumieć, dostrzec jego potencjał, określić możliwości i poznać jego świat.
W terapii dzieci niewidomych i słabowidzących specyfika ich dysfunkcji determinuje dobór i adaptację środków dydaktycznych. Logopeda powinien także uwzględnić osobiste zainteresowania, uzdolnienia, talenty i preferencje dziecka.
Wczesna stymulacja wielozmysłowa dziecka pozbawionego wzroku ma ogromne znaczenie. Decydujące jest wczesne włączenie specjalistów do wszechstronnej rehabilitacji dziecka.