Czy w ogóle można śpiewać bez krtani? Pytanie może dziwić, a odpowiedź twierdząca wydaje się wręcz niewiarygodna. Jak osoba, której usunięto krtań na skutek choroby nowotworowej, mogłaby śpiewać? A jednak jest to możliwe.
Dział: Metody terapii logopedycznej
Osoby po usunięciu krtani coraz częściej bez problemu komunikują się z otoczeniem. To trud terapeutyczny, zarówno logopedy, jak i pacjenta – kreuje ten optymistyczny, obraz rzeczywistości. Porozumiewanie się dźwiękiem płynącym z przełyku, a także dzięki innym metodom, wyzwala u osób bez krtani radość życia, a zwłaszcza chęć uczestniczenia we wszystkich formach życia społecznego.
Terapia jąkania u dzieci poniżej 7. r.ż. stanowi znaczne wyzwanie dla wielu logopedów. Wymaga wiedzy specjalistycznej, zdolności udzielania pomocy zgodnie z najnowszymi wynikami badań nad jąkaniem, umiejętności wyboru podejścia dostosowanego do wieku dziecka oraz umiejętności współpracy z jego rodzicami i środowiskiem.
W programie Palin PCI logopeda za każdym razem dostosowuje terapię do indywidualnych potrzeb dziecka i rodziny. Jest to dla logopedy niezwykła przygoda terapeutyczna, w której uczy się, jak słuchać, towarzyszyć i wspierać rodzinę, aby uruchomiła swoje siły i ponownie odnalazła równowagę i harmonię.
Specjalista pracujący z dzieckiem, które się jąka, musi znać różne podejścia terapeutyczne i stosować je w praktyce. Na logopedzie specjalizującym się w terapii jąkania spoczywa odpowiedzialność, by – mając na uwadze wrażliwość dziecka, poziom lęku i obaw rodziców oraz możliwości poznawcze dziecka – odpowiednio dobrał i zastosował adekwatne podejście terapeutyczne (Millard, Nicholas, Cook 2008).
Muzyka pełni ważną funkcję w rozwoju dziecka i ma pozytywny wpływ na kształtowanie umiejętności językowych, motorycznych oraz innych funkcji poznawczych.
Metoda neurofeedbacku jest obecnie bardzo popularna. Jej pozytywny wpływ na pacjentów dostrzegają specjaliści różnych dziedzin. Czy rzeczywiście jest to skuteczny sposób terapii? Czy neurofeedback może pomóc w pracy z dziećmi afatycznymi?
W przypadku dziecka z niedokształceniem mowy o typie afazji zadanie logopedy nie sprowadza się do usprawniania aparatu artykulacyjnego i dążenia do uzyskania prawidłowej realizacji głosek, lecz podjęcia działań, które doprowadzą do uruchomienia procesu kształtowania się języka i mówienia, a następnie – do doskonalenia poziomu opanowania mowy.
Rozwój mowy u dzieci związany jest z rozwojem sensomotorycznym. Coraz częściej obserwujemy u dzieci zaburzenia przetwarzania bodźców sensorycznych. Z tym procesem szczególnie związane są trzy zmysły, których zaburzenia mają duży wpływ na rozwój mowy.
Wspomaganie i wspieranie rozwoju mowy u dziecka z trisomią chromosomu 21 należy rozpocząć zaraz po urodzeniu dziecka. Kompleksowa rehabilitacja to podejście interdyscyplinarne, a sporo zależy także od właściwej postawy rodziców.
Proces nabywania systemu językowego ma ścisły związek z aktywnością i kreatywnością dziecka oraz terapeuty. Czy są gwarantami sukcesu dziecka? Zdecydowanie tak, ponieważ przyswajanie języka dokonuje się poprzez naśladownictwo w złożonym procesie kształtowania się percepcji, rozwijania umiejętności społecznych oraz zabawy. Zatem jak najefektywniej wykorzystać czas podczas sesji terapeutycznej, by zrealizować zamierzone cele?
Mimo że głównym celem stymulacji jest kształtowanie umiejętności w zakresie spostrzegania wzrokowego, konieczne jest także prezentowanie dziecku bodźców dopływających z różnych modalności, bo to one mają wpływ na efekt i tempo uczenia się. Ćwiczenia te mają na celu przygotowanie do zdobywania przestrzeni i kształtowania się komunikacji.