Marcowy numer „Forum Logopedy” poświęciliśmy ważnemu zagadnieniu jakim jest terapia logopedyczna. Ten kolejny etap pracy logopedy prezentujemy wieloaspektowo. Eksperci wypowiadający się na łamach niniejszego wydania przybliżają czytelnikowi możliwości pracy z osobami dotkniętymi takimi dysfunkcjami jak: niepełnosprawność intelektualna, choroba neuronu ruchowego i dyzartria.

W tym miesiącu opisujemy różne formy aktywizacji pacjenta, które wspomagają terapię logopedyczną – metodę werbo tonalną, wokalistyczną metodę stosowaną w terapii dyzartrii i hipoterapię. Interesujący jest również artykuł Marty Surgi i Joanny Korczak-Grochowskiej pt. „Integracja odruchów w terapii logopedycznej”. Autorki wymieniają w nim wybrane odruchy pojawiające się w okresie rozwojowym, które wpływając bezpośrednio na rozwój mowy. „Na kształtowanie się umiejętności komunikacji i mowy na najwcześniejszym etapie naszego rozwoju wpływa przede wszystkim motoryka ustno-twarzowa, a w jej ramach – prawidłowy rozwój i integracja odruchów” – wyjaśniają ekspertki.

Uwadze czytelników polecamy w szczególności artykuły poruszające niniejsze zagadnienia:
•    Terapia logopedyczna pacjenta, u którego została rozpoznana choroba neuronu ruchowego,
•    Hipoterapia w procesie usprawniania komunikacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną,
•    Dyzartria – ćwiczenia logopedyczne w terapii pacjenta z upośledzoną pracą narządów mowy.

Dyzartria – terapia logopedyczna pacjenta z zaburzeniami mowy

Terapia dyzartrii to ważne zagadnienie, któremu poświęcamy osobne miejsce w naszym magazynie. Jeżeli zastanawiacie się Państwo w jaki sposób rehabilitować pacjenta z mową skandowaną, towarzyszącą specyficznemu rodzajowi zaburzeń jakim jest dyzartria – ćwiczenia logopedyczne zaproponowane przez Magdalenę Fabczak pomogą Wam obrać właściwą ścieżkę w terapii.

Hipoterapia szansą na komunikację z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną

Artykuł pt. „Rola hipoterapii w procesie usprawniania komunikacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną” traktuje o tej niezwykle atrakcyjnej i coraz bardziej popularnej formie rehabilitacji osób z różnego rodzaju schorzeniami. Dorota Magdalena Kulawiec, logopeda i instruktor rekreacji ruchowej ze specjalnością hipoterapia pochyla się w szczególności nad komunikacyjnym aspektem tej psychoruchowej metody pracy z młodym pacjentem.

Na czym polega metoda werbo-tonalna?

W rubryce „Metody terapii logopedycznej” publikujemy tekst Kariny Kacprzyk-Mechuły pt. „Metoda werbo-tonalna w terapii logopedycznej dzieci z upośledzeniem umysłowym”. Uznany oligofenopedagog, logopeda i surdologopeda przybliża czytelnikom skuteczną formę terapii, która pozwala rozwinąć się dzieciom z upośledzeniem umysłowym. „Metoda werbo-tonalna ma na celu uwrażliwienie słuchu i usprawnienie komunikacji językowej dziecka. Specjalnie dobrane schematy ruchowe stymulują rozwój motoryki oraz zmysłu równowagi małego pacjenta” – wyjaśnia ekspertka.

Na czym powinna opierać się terapia dyzartrii?

Lektura artykułu pt. „Terapia pacjenta z chorobą neuronu ruchowego” autorstwa Lidii Bińkowskiej, pedagoga, logopedy i fizjoterapeuty, pomaga w opracowaniu planu postępowania z osobą, u której zdiagnozowano zaburzenie mowy jakim jest dyzartria – terapia logopedyczna zaproponowana przez ekspertkę obejmuje cztery etapy. Skuteczna terapia dyzartrii zdaniem Lidii Bińkowskiej powinna obejmować ćwiczenia połykania i oddychania oraz uwzględniać zainteresowania pacjenta.