Wychowywanie w środowisku wielokulturowym ma swoje niewątpliwe zalety, ale nie zawsze jest łatwe dla dziecka. Dzieci szybciej poznają świat, zawierają ciekawe znajomości, a w przyszłości będą się posługiwały kilkoma językami w mowie i piśmie. Zanim jednak nauczą się władać językami, często muszą przejść bardzo długą i trudną drogę adaptacji w środowisku.
Autor: Alicja Pałac-Nożewska
Psycholog, absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, od lat związana zawodowo ze Specjalistyczną Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną TOP w Warszawie. Zajmuje się problematyką zaburzeń emocjonalnych u dzieci, ze szczegolnym uwzględnieniem nieprawidłowości towarzyszących niepłynności w mowieniu. Prowadzi autorskie warsztaty z technik uczenia się.
Specjaliści poradni psychologiczno-pedagogicznych powinni odgrywać znaczącą rolę w diagnozie mutyzmu wybiórczego, rozpoznawaniu zaburzenia i planowaniu dalszej ścieżki terapeutycznej dla dziecka z MW.
Z Agatą Biernacką, lekarzem psychiatrą, rozmawia Alicja Pałac-Nożewska.
Skuteczne metody i techniki pracy z mutyzmem wybiórczym zakładają, że terapia tego zaburzeniem musi odbywać się w miejscu występowania lęku, czyli wszędzie tam, gdzie dziecko nie mówi.
Kluczowe w terapii niepłynności mówienia jest połączenie sił logopedycznych i psychologicznych. W jakich sytuacjach warto zaproponować pacjentowi pracę z psychologiem? Na czym taka terapia psychologiczna polega?
Relaksacja zawsze była wykorzystywana w rozmaitych formach terapii jako zabieg mający na celu wprowadzenie organizmu w stan odprężenia. Napięcie fizyczne i psychiczne, pochodzące z naszego ciała, musi zostać rozładowane.
Rozpoznanie zespołu Kabuki opiera się przede wszystkim na badaniach genetycznych oraz na charakterystycznej budowie twarzy i całego ciała. W prowadzonej terapii niezbędna jest współpraca z innymi specjalistami.
