Zależności występujące między procesem emitowania dźwięku a przekazem i odbiorem informacji są czymś oczywistym, zdajemy sobie bowiem sprawę, że im korzystniejsze stworzymy warunki do wydobycia i wysłania w przestrzeń głosu, tym lepszy osiągniemy skutek w postaci nawiązania komunikacji i porozumienia się z odbiorcą.
Dział: Współpraca ze specjalistą
Na czym polega interdyscyplinarna terapia wad rozwojowych twarzy u dzieci? Czym charakteryzuje się specyfika pracy logopedy z pacjentami z wadami twarzy.
Wsparcie dziecka jąkającego się w przedszkolu to nieodzowny element terapii zaburzeń płynności mowy. Chcąc wspomagać dziecko w placówce, nie można zapominać o tym, jak ważna jest rola rodziców i nauczycieli w procesie terapeutycznym.
Terapeuci świadomi uwarunkowań efektywności swoich działań uwzględniają konieczność współpracy z rodzicami swoich małych pacjentów. Nawiązanie dobrej relacji z opiekunami to jeden z istotnych czynników powodzenia terapii. Warunkiem nawiązania i utrzymania sojuszu terapeutycznego jest postrzeganie rodziców jako osób posiadających zasoby do udzielania dzieciom pomocy.
Pierwsze lata życia to dla dziecka szczególnie wrażliwy okres rozwoju. Stoi przed nim wiele zadań mających wpływ na jego funkcjonowanie w przyszłości. Umiejętności komunikacyjne to tylko jedno z nich. Jąkanie pojawia się najczęściej właśnie w tym czasie. Jak reagować na jąkanie, aby wspierać dziecko w procesie radzenia sobie z tym zaburzeniem komunikacji językowej? Czego maluch potrzebuje wtedy od dorosłych?
Dzieci ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju mowy i języka, określanymi jako SLI, bardzo często mają problemy z matematyką. U wielu z nich można zauważyć trudności z odczytywaniem skrótów, np. w przypadku jednostek miar i wag.
Rozwój językowy dziecka jest jednym z najbardziej złożonych zjawisk, również z perspektywy psychologicznej, i odnosi się do wszystkich sfer funkcjonowania człowieka – poznawczej, społeczno- emocjonalnej, a nawet ruchowej. Trudności w posługiwaniu się mową bierną i czynną mogą stanowić wyraz rozmaitych nieprawidłowości, ale też mogą powodować pojawianie się problemów wtórnych.
Czy kawałek drewna obity membraną z naturalnej lub syntetycznej skóry może być wykorzystywany jako środek terapeutyczny? A jeśli tak, to w jakich przypadkach? Jakie obiektywne korzyści płyną z bębnienia? Co to jest djembe? W jaki sposób można je zastosować w terapii?
Ocena procesów przetwarzania sensorycznego jest bardzo złożona. Duże znaczenie ma analiza wyników prób klinicznych, obserwacji dziecka podczas różnych aktywności oraz ocena koncentracji uwagi, reaktywności, funkcjonowania emocjonalno-społecznego. Do przeprowadzenia właściwej oceny konieczne są nie tylko wnikliwe badania, ale także wiedza o codziennym funkcjonowaniu dziecka.
Problem mutyzmu z punktu widzenia lekarza jest bardzo złożony, ze względu na trudności podczas leczenia, wynikające z tego, że nie istnieją wytyczne do terapii, a pacjent nie odzywa się do terapeuty. Z tego względu niezwykle ważne jest rozpoczęcie leczenia od razu po zaobserwowaniu objawów zaburzenia. Jakie są przyczyny, symptomy i możliwości terapii mutyzmu?
Wspieranie rozwoju dzieci z opóźnionym rozwojem mowy z zastosowaniem terapii integracji sensorycznej
U dzieci z opóźnionym rozwojem mowy mogą występować również inne ograniczenia, np. dotyczące przetwarzania informacji przedsionkowych, proprioceptywnych, dotykowych i słuchowych. Identyfikacja nieprawidłowego przetwarzania informacji sensorycznych pozwala zapobiec negatywnym skutkom zaburzenia mowy. Autorka przekonuje, że stymulacja sensomotoryczna może być etapem przygotowawczym do specjalistycznych zajęć logopedycznych.
Współczesny model wczesnej interwencji w zakresie poradnictwa dla rodziców ma charakter interdyscyplinarny i integralny. Różni się on od modelu tradycyjnego m.in. tym, że podejmowane działania nie koncentrują się wyłącznie na problemach dziecka, jego zaburzeniach, ale też są ukierunkowane na poszukiwanie mocnych stron jego rozwoju (diagnoza pozytywna) oraz wspieranie rodziny w zakresie podnoszenia jakości relacji rodzica z dzieckiem. W modelu współczesnym akcentuje się dwutorowość oddziaływań interwencyjnych, które są skierowane na dziecko i na jego rodziców.