Matematyka u afatyka

Terapia dzieci afatycznych

Specyficzne zaburzenie rozwoju mowy i języka, określane również jako niedokształcenie mowy o typie afazji, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, alalia czy też SLI (Specific Language Impairtment), szczególnie w ostatnich latach jest przedmiotem zainteresowania wielu specjalistów. Pomimo niejednoznaczności dotyczącej nazewnictwa, niepełnego poznania przyczyn zaburzenia i jego patomechanizmu nie możemy zakwestionować konieczności wspierania dzieci afatycznych poprzez terapię i właściwą organizację procesu nauczania. W związku z tym zasadne wydaje się wieloaspektowe podejmowanie prób jego opisania i zrozumienia, a w konsekwencji – skutecznej pomocy tym dzieciom.     

Miła i przyjazna atmosfera

Bez wątpienia dzieci z SLI – poza objawami immanentnymi dla tego zespołu zaburzeń, dotyczącymi nabywania mowy i rozwijania języka – bardzo często doświadczają również trudności wynikających z zaburzeń w koncentrowaniu uwagi, sprawnym działaniu pamięci oraz wolnego tempa pracy. Przeważnie cechuje je także duża wrażliwość, niska odporność na stres i brak wiary w siebie. To w konsekwencji zwykle generuje u nich występowanie trudności w opanowywaniu technik szkolnych, takich jak poprawne czytanie, pisanie i, oczywiście, liczenie. Biorąc pod uwagę, że rozwiązywanie zadań matematycznych jest sytuacją trudną, wysoki poziom odporności emocjonalnej dziecka jest niezbędnym warunkiem skutecznego uczenia się matematyki. Dlatego też niezwykle istotna jest troska nauczyciela o stworzenie na lekcjach matematyki przyjaznej, serdecznej atmosfery. Dziecko musi czuć się akceptowane przez pedagoga, być przekonane o jego chęci pomocy w przezwyciężeniu doświadczanych trudności oraz mieć pewność, że przy wzajemnym zaangażowaniu jest to możliw...