Poradnictwo dla rodziców we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka

Czym jest poradnictwo? Kim jest doradca?

Poradnictwo jako niejednoznaczny termin jest określany w literaturze przedmiotu, w różnych ujęciach, jako działanie społeczne, interakcja międzyosobowa, działalność zorganizowana oraz forma pomocy społecznej¹. W naukach społecznych, w tym w pedagogice, jest to forma niesienia pomocy osobie potrzebującej w układzie doradca – radzący się. Kim jest zatem ów doradca, kto nim może być? Małgorzata Oleniacz definiuje doradcę w sposób następujący: „doradcą jest więc ten, kto przez interakcję z proszącym o radę rozwiązuje problemy bądź pobudza proszącego o radę do samodzielnego ich rozwiązywania”². Według Alicji Kargulowej, doradcą jest „osoba, która udziela porad […]”³.
We wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka uczestniczy zespół specjalistów, tak więc rolę doradcy profesjonalnego może odgrywać: pedagog specjalny, logopeda, psycholog, rehabilitant, lekarz, którzy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami i kompetencjami świadczą specjalistyczną pomoc dziecku i rodzinie. Działania poradnicze związane z pomocą osobie niepełnosprawnej oraz jej rodzinie wpisują się w poradnictwo rehabilitacyjne, które jest przedmiotem analiz w pedagogice specjalnej.

Jak zauważa Beata Cytowska, „poradnictwo rodzinne, życiowe i prawne stanowią ważną formę pomocy rodzinie dziecka zagrożonego niepełnosprawnością”⁴. Przestrzenią dla oddziaływań poradniczych adresowanych do rodziców są zadania z zakresu wczesnego wspomagania, związane z informowaniem, diagnozowaniem, stymulowaniem i terapią.

Podstawę teoretyczną stanowią formy poradnictwa wyróżnione i opisane przez A. Kargulową: dyrektywne, liberalne i dialogowe⁵ oraz modele doradców zawodowych autorstwa Bożeny Wojtasik⁶. Z uwagi na pedagogiczny charakter artykułu poddałam analizie działania poradnicze logopedy i pedagoga jako członków zespołu ds. wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Ich zadania koncent...