Objęcie opieką logopedyczną dziecka z diagnozą autyzmu przypomina organizowanie podróży. Jak zadbać o ekwipunek, sformułować cele, jak zaplanować etapy tej podróży? Czy to będzie miła wycieczka, czy ekstremalna wyprawa?
Dział: Otwarty dostęp
Cibus Sanus opiera się na fundamencie komunikacji, na którym stoją kolejno równie istotne filary metody, tj.: stymulacja zmysłów, modelowanie, elementy muzykoterapii, działanie.
Autorka przedstawia elementy, które należy uwzględniać w budowaniu sytuacji komunikacyjnych z dziećmi z ASD w celu zwiększenia ich efektywności, spontaniczności i dla osiągnięcia generalizacji umiejętności komunikacyjnych kształtowanych podczas terapii.
Choć charakterystyczne dla ASD deficyty ujawniają się zawsze w trzech konkretnych obszarach: komunikacji, kompetencjach społecznych oraz sztywnych, stereotypowych wzorcach zachowań i zainteresowań, jednak ich specyfika może się znacząco różnić w zależności od płci.
Studium przypadku dziecka ze złożoną niepełnosprawnością wzrokową, przedstawiające metody pracy nabywania kompetencji komunikacyjnej w połączeniu z pracą w sferze orofacjalnej.
Kluczową rolę w stymulowaniu rozwoju mowy dwulatka odgrywa najbliższe otoczenie. Praca logopedy powinna zatem skupiać się także na instruowaniu rodzica, jak może pracować z własnym dzieckiem, wykorzystując codzienne wspólne chwile.
Jaka jest specyfika diagnozy logopedycznej wcześniaka? Na jakie elementy diagnozy logopedycznej wcześniaka należy zwracać uwagę? Jakie znaczenie ma diagnoza wielospecjalistyczna?
U dziecka z padaczką logopeda może zauważyć wybiórcze lub nasilone zaburzenia językowe, a także dysfunkcje procesów poznawczych. Terapia powinna więc aktywizować procesy prawo- i lewopółkulowe oraz mowę, ale też usprawniać inne funkcje.
Lockdown z marca 2020 r. zmusił terapeutów do przemyślenia na nowo dotychczasowych sposobów pracy z osobami z MW. Skutecznym rozwiązaniem okazały się wideokonferencje, które przyniosły też nieoczekiwane korzyści.
Specjaliści poradni psychologiczno-pedagogicznych powinni odgrywać znaczącą rolę w diagnozie mutyzmu wybiórczego, rozpoznawaniu zaburzenia i planowaniu dalszej ścieżki terapeutycznej dla dziecka z MW.
Jakie działania powinien podjąć logopeda w przypadkach niemówiących małych dzieci? Dlaczego warto je wdrożyć, nie czekając na ostateczne diagnozy?
Brak danych niezbędnych do szybkiego i jednoznacznego wskazania przyczyn opóźnienia rozwoju mowy nie może powstrzymywać logopedy od działania na rzecz pacjenta. Należy zanalizować język dziecka, ułożyć program terapii, a jednocześnie dalej pracować nad diagnozą.