PhD – doktor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki Paris 8, magister logopedii (APS w Warszawie) oraz reedukacji i inżynierii medycznej (UPMC w Paryżu). Obecnie pracuje na oddziale neonatologii i pediatrii w jednym z paryskich szpitali, gdzie prowadzone są badania rozwoju bardzo skrajnych wcześniaków oraz dzieci z niedotlenieniem okołoporodowym.
Autorka prezentuje działania, które sprawdziły się podczas pandemii. Omawia, jak przeprowadziła bilans logopedyczny dwuletniego skrajnego wcześniaka. Przedstawia narzędzia wykorzystane w badaniu oraz kluczowe elementy wywiadu z rodzicami.
Dwujęzyczność jest zjawiskiem, które dotyczy coraz większej ilości osób i rodzi coraz więcej pytań. Przykładowo w regionie paryskim 25% pacjentów jest dwujęzycznych, a przy tym tylko 2,2% logopedów posługuje się językiem obcym. Jak wynika z badań, dzieci dwujęzyczne są później konsultowane niż jednojęzyczne, ponieważ trudniej jest ocenić ich kompetencje językowe i trudno postawić diagnozę.
Pracując w jednym ze szpitali paryskich, udzielam konsultacji ludziom z całego świata. Moim celem jest nie tylko postawienie diagnozy, ale przede wszystkim udzielenie odpowiedzi na pytania rodziców dzieci dwu- i wielojęzycznych.
Rozwój językowy dziecka dwujęzycznego lub wielojęzycznego charakteryzuje się podobieństwami i różnicami w stosunku do rozwoju dziecka jednojęzycznego. Według Kesslera (1984) nauka języka przez dziecko dwujęzyczne przechodzi przez te same kluczowe etapy co w przypadku dziecka jednojęzycznego. Pearson (1998) podaje, że dla wszystkich dzieci w wieku od 8 do 30 miesięcy tempo rozwoju języka jest takie samo.
Jaka jest specyfika diagnozy logopedycznej wcześniaka? Na jakie elementy diagnozy logopedycznej wcześniaka należy zwracać uwagę? Jakie znaczenie ma diagnoza wielospecjalistyczna?
Istnieje dość powszechne przekonanie wśród rodziców, że jedną z przyczyn opóźnionego rozwoju mowy wśród dzieci jest bilingwizm. Nie istnieją jednak żadne badania naukowe, które by to potwierdzały. Ważne jest rozróżnienie dwujęzyczności i jej uwarunkowań oraz opóźnienia w mowie.
W przypadku podejrzenia o opóźniony rozwój mowy diagnoza logopedyczna nie powinna składać się jedynie z oceny kompetencji językowej dziecka oraz standardowego wywiadu logopedycznego. Rolą logopedy powinna być współpraca z rodzicami dziecka i jego najbliższym otoczeniem w celu zrozumienia problemów dziecka oraz wprowadzenia elementów ułatwiających i rozwijających komunikację językową.
Dwujęzyczność z pewnością wzbogaca, ale niekiedy wiąże się także ze specyficznymi problemami w nauce mowy, które mogą mieć rozmaite konsekwencje – również w dalszym funkcjonowaniu dziecka. Jakie problemy może napotkać logopeda w pracy z dziećmi z rodzin wielojęzycznych?
