Uczeń z dysfunkcją słuchu – współpraca logopedy z nauczycielem języka obcego

Współpraca ze specjalistą

Terapia logopedyczna często kojarzona jest jedynie w perspektywie nabywania i doskonalenia mowy ojczystej i rzeczywiście – tak można definiować jej główne cele. Z perspektywy jednak nauczania języka obcego, zwłaszcza – ale nie tylko – w odniesieniu do dzieci z dysfunkcją słuchu – rola logopedy sięga znacznie dalej i ma związek z rozwijaniem sprawności mówienia nie tylko w języku narodowym, ale także w języku (językach) obcych.

Nauczanie języka obcego uczniów z dysfunkcją słuchu w Polsce

W Polsce dzieci z dysfunkcją słuchu uczą się pierwszego języka obcego (zazwyczaj angielskiego) w takim samym wymiarze jak dzieci słyszące: rozpoczynają jego naukę w klasie pierwszej szkoły podstawowej i kontynuują aż do egzaminu maturalnego. Mogą także rozpocząć naukę języka angielskiego wcześniej, już w przedszkolu, ponieważ większość placówek prowadzi obecnie fakultatywne nauczanie języka obcego. Na wniosek rodziców uczniowie z dysfunkcją słuchu mogą być zwolnieni z nauki drugiego języka obcego (nauczanego od etapu gimnazjum – czyli obecnie: siódmej klasy szkoły podstawowej). Powyższe uregulowania, zainicjowane dopiero w roku 2001, przez większość nauczycieli i rodziców są postrzegane jako wspierające rozwój i gwarantujące wysoką jakość edukacji otrzymywanej przez uczniów z dysfunkcją słuchu. Część rodziców i specjalistów wyraża jednak obawy, by zbyt wczesne wprowadzenie języka obcego nie zakłóciło rozwoju mowy ojczystej. Obawy te wydają się bezzasadne, pod warunkiem jednak, że dziecko z dysfunkcją słuchu będzie miało możliwość uczenia się języka obcego w sposób dostosowany do jego indywidualnych potrzeb i możliwości.

POLECAMY

Mówienie w języku ojczystym a mówienie w języku obcym osób z dysfunkcją słuchu

Związek mówienia w języku ojczystym i mówienia w języku obcym jest oczywisty i potwierdzony empirycznie. W wieloletnich badaniach nad uczeniem się języka obcego przez studentów z dysfunkcją słuchu (Domagała-Zyśk 2013 a) określono dla każdego z 35 uczestników poziom komunikacji ustnej w języku ojczystym (polskim) i języku obcym (angielskim). Badano następujące umiejętności:

  1. rozumienie mowy;
  2. rozumienie wypowiedzi;
  3. budowanie wypowiedzi.

Z grupy 35 osób tylko 6 w nikłym stopniu używało mowy ojczystej i w konsekwencji nie podjęło prób mówienia w języku obcym. Pozostałe osoby (29) robiły to na różnym poziomie zaawansowania – począwszy od prostych pozdrowień i zdań aż do płynnego posługiwania się językiem angielskim podczas studiowania na uczelni zagraniczne...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI