Praca z dzieckiem z uszkodzonym narządem słuchu

Z praktyki logopedy

Prawidłowe funkcjonowanie narządu słuchu jest jednym z głównych czynników warunkujących rozwój mowy dziecka i odbierania różnych bodźców akustycznych, na które składają się: dźwięki otoczenia, dźwięki mowy i dźwięki muzyczne, tworzone na instrumentach i śpiewane. Każda z tych kategorii dźwięków, pełniąc określoną funkcję, kształtuje zachowania człowieka. Możliwie wczesne zdiagnozowanie trudności w tym zakresie pozwoli zastosować odpowiednią terapię i umożliwić dziecku optymalny rozwój.

Od dawna było wiadomo, że to nie słowo stanowi punkt startowy dla nabywania mowy i języka, ale umiejętność różnicowania słuchowego przez niemowlę. (Grimm 1995)

POLECAMY

Przekazywanie i przetwarzanie znajdujących się wokół nas dźwięków odbywa się w kolejnych częściach narządu słuchu: uchu zewnętrznym, środkowym, wewnętrznym, a także w ośrodkowym układzie nerwowym. Dzięki temu bodźce akustyczne mogą być przez nas nie tylko odebrane, ale też odpowiednio zinterpretowane.

W okresie prenatalnym narząd słuchu – ucho kształtuje się bardzo wcześnie, a po urodzeniu jest całkowicie dostosowane do funkcjonowania i spełniania swojej funkcji. Między czwartym a piątym miesiącem życia płodowego dziecko zaczyna reagować na bodźce akustyczne. Odbiera ono charakterystyczne cechy dźwięków na drodze poza akustycznej (melodię, akcent, rytm i natężenie dźwięków). W ten sposób przyswaja sobie cechy prozodyczne mowy. Pierwszymi zjawiskami, które płód odbiera i rejestruje w swej pamięci, są zjawiska rytmiczne: dzięki zmysłowi równowagi czteromiesięczny płód odczuwa rytm kolebania w czasie chodu matki, a siedmiomiesięczny płód już słuchowo uczy się rytmu bicia serca matki. Płód zaczyna słyszeć od 24. tygodnia życia płodowego. W okresie prenatalnym następuje również intensywny rozwój słuchu, który w chwili narodzin dziecka jest już zakończony. Szybko rozróżnia głosy, muzykę czy inne dochodzące z zewnątrz dźwięki i reaguje na nie. Dzięki temu już w życiu płodowym dziecko przyswaja sobie cechy języka rodzimego. Dziecko rejestruje w swej pamięci głos matki już w życiu płodowym. Dzięki temu dziecko, rodząc się, mimo że nie ma pojęcia o mówieniu – doskonale potrafi rozpoznać dźwięki mowy jako coś znanego i pozytywnie na nie reagować. Takie podejście do nauki mówienia wskazuje na konieczność rozmowy, komunikacji oraz stosowania haptonomii wo...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI