Studium przypadku: Drama w rehabilitacji mowy dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

Oliwia ma 9 lat. Jest dzieckiem z pierwszej ciąży. Wywiad rodzinny, ciążowy i okołoporodowy nie wykazał obciążeń. W rodzinie nie występowały przypadki żadnych poważniejszych chorób.

Ścieżka edukacyjna

W wieku 5 lat Oliwia zaczęła uczęszczać do integracyjnej klasy „0” w szkole podstawowej, gdzie znalazła się pod opieką nauczyciela wspomagającego. Nie miała problemów z przystosowaniem się do nowego otoczenia. Lubiła chodzić do przedszkola, nawiązała dobry kontakt z rówieśnikami.

W roku 2012 w sprawie Oliwii wydano orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w pierwszym etapie edukacyjnym. Zalecono także: wszechstronną stymulację rozwoju dziecka, w sferze zarówno intelektualnej, jak i społeczno-emocjonalnej, rehabilitację ruchową, mającą na celu zwiększenie napięcia mięśniowego w obrębie kończyn, zniwelowanie drżeń mięśni, rozwijanie koordynacji ruchów oraz zintensyfikowaną terapię logopedyczną, połączoną z instruktażem dla rodziców w celu kontynuowania ćwiczeń w domu. Zgodnie z orzeczeniem dziewczynka systematycznie uczęszczała również na zajęcia rewalidacyjne oraz na spotkania z pedagogiem. Pomimo ograniczeń ruchowych brała udział w lekcjach wychowania fizycznego. Lubi zajęcia ruchowe i muzyczno-taneczne.

W zakresie edukacji polonistycznej zna wszystkie litery, czyta sylaby i krótkie wyrazy. Odwzorowuje tekst, pisze niekształtnie, nie mieszcząc się w liniaturze; dodaje i odejmuje w zakresie 20.

Obecnie Oliwia jest uczennicą III klasy szkoły podstawowej. Ponowne badania w poradni psychologiczno-pedagogicznej wykazały upośledzenie w stopniu umiarkowanym. Ponieważ stan zdrowia znacznie utrudnia dziewczynce korzystanie z nauki w systemie klasowym, wydano orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego. Zgodnie z zaleceniami lekarza Oliwia uczestnicz...