Ćwiczenia słuchu i motoryki w postępowaniu logopedycznym

Rola słuchu w rozwoju mowy

Należy podkreślić, jak ważny jest słuch w rozwoju mowy w ontogenezie – i jak ważny jest też w terapii mowy. Wykształcenie koncentracji uwagi słuchowej, umiejętność identyfikacji konkretnego dźwięku, pamięć słuchowa, umiejętność różnicowania cech dźwięków (długości trwania, donośności, barwy oraz wysokości) są to bazowe umiejętności potrzebne do rozróżniania dźwięków mowy. Najpierw ćwiczenia dotyczą różnych dźwięków otaczających dziecko (np. stosuje się odgłosy charakterystyczne dla różnych środowisk – domu, ulicy, parku, lasu itp.), a następnie – dźwięków mowy, tj. głosek, sylab, wyrazów, tekstów. Najpierw pracujemy na słuchu fizycznym, a następnie ćwiczymy słuch fonemowy i fonetyczny¹ Należy podkreślić, że dziecko uczy się mówienia początkowo poprzez słuchanie, dekodowanie dźwięków mowy – a kolejnym etapem jest ich nadawanie. Tak więc wzorzec słuchowy jest potrzebny, by dziecko zaczęło pracować nad wzorcem artykulacyjnym.

Sprawność  ruchowa a wzorzec artykulacyjny

Aby maluch był w stanie prawidłowo ukształtować wzorzec artykulacyjny, potrzebna jest odpowiednia sprawność ruchowa. Dotyczy ona bezpośrednio mięśni narządów mowy – oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych. Jednak sprawność ta powinna być rozpatrywana w odniesieniu do ogólnej sprawności motorycznej dziecka. Liczą się umiejętności w zakresie...