Posługiwanie się językiem figuratywnym jest skomplikowanym procesem na granicy dwóch systemów wiedzy: wiedzy o świecie i wiedzy o języku. Rozwój tych systemów stwarza szanse na rozumienie przysłów. Język figuratywny zawiera ozdobne wyrażenia, zwroty, a także wyrazy wzmacniające emocjonalnie obrazowość i ekspresję wypowiedzi. Pojawia się on zarówno w potocznym mówieniu, jak i podczas prowadzenia wykładów czy przekazywania informacji w formie „mówionej” lub pisemnej (np. prasa i literatura). Zawierają go różnego rodzaju metafory, takie jak: porównania, idiomy i przysłowia. Należy przyjąć, że w języku figuratywnym metafora jest pojęciem ogólnym, natomiast porównania, idiomy, przysłowia są jej formami. Termin „metafora” oznacza przeniesienie znaczenia i jest tożsamy z przenośnią. „Jest to figura stylistyczna, której istotą jest łączenie słów w taki sposób, że co najmniej jedno z nich uzyskuje nowe, przenośne znaczenie, pozostające (nieraz w bardzo odległym) związku ze znaczeniem podstawowym”.
POLECAMY
To metaforyczne znaczenie kształtuje się na fundamencie znaczeń dotychczasowych, zależnych od szczególnych okoliczności użycia, a zwłaszcza niezwykłego kon...