Jak wykorzystać nauczanie precyzyjne do wypracowania płynnych reakcji?

Otwarty dostęp METODY TERAPII LOGOPEDYCZNEJ

Bardzo często w programach terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu zawarte są zalecenia, by dawać więcej czasu na reakcję (nawet aż 5 sekund). Nie zdajemy sobie sprawy, że te 5 s może zadecydować, czy uda nam się uzyskać samodzielną reakcję, czy będziemy musieli udzielić dodatkowego wsparcia. Jak zatem wypracować płynność reakcji?

Postanowiłam nauczyć moją dorosłą córkę z autyzmem samodzielnego otwierania drzwi do budynku za pomocą kodu. Bez problemu rozpoznaje cyfry i wydawało mi się, że zadanie będzie dla niej łatwe. Numer naszego mieszkania to 105. Jednak naciskała cyfry za wolno i zgłaszało się mieszkanie numer 1 albo numer 10. Okazało się, że żeby wybrać wielocyfrowy lokal, przerwa między naciśnięciem kolejnych przycisków nie może być dłuższa niż 2 sekundy. 

Najczęściej życie nie daje 5 sekund – jeśli nie zareagujemy od razu – druga szansa może szybko się nie pojawić.

POLECAMY

Niestety, bardzo rzadko w ramach oceny, czy dana umiejętność została rzeczywiście przez dziecko opanowana, oceniamy tempo jej prezentowania, choć takie parametry, jak częstość reakcji (jak wiele razy uda się coś zaprezentować w ciągu minuty) czy też jak szybko dziecko jest w stanie zareagować (czyli jakie wystąpiło opóźnienie między bodźcem różnicującym a reakcją, której oczekujemy), są obiektywną i łatwo mierzalną cechą zachowania.

Założenia uczenia precyzyjnego 

Ogden Lindsley, tworząc założenia uczenia precyzyjnego w latach 60. ubiegłego wieku, gdy z laboratorium na Harvardzie przeszedł do pracy w edukacji specjalnej, stworzył obiektywny, precyzyjny system pomiaru, dzięki któremu nauczyciel jest w stanie łatwo ocenić, czy jego metoda uczenia jest efektywna. Opracował również standaryzowany wykres (wykres celeracji), dzięki któremu prezentowanie wyników jest łatwe i czytelne dla wszystkich osób, które oceniają nabywanie umiejętności. Dzięki temu nauczyciele (bez względu na to, czy są to oligofrenopedagodzy, analitycy zachowania, logopedzi, fizjoterapeuci, czy nauczyciele jakichkolwiek przedmiotów) uzyskali efektywne narzędzie, które pozwala na ocenę skuteczności wykorzystywanych metod uczenia. Potwierdził również badaniami, że cechą, która najdokładniej pozwala oceniać zachowanie, jest częstość jego występowania (w przeliczeniu na minutę). Najdokładniej i najbardziej czytelnie dla wszystkich – łatwo widzimy różnicę w prezentowaniu umiejętności, jeśli jeden uczeń naciska liczby w tempie 10 na minutę, a inny – 30 na minutę. Każdy jest w stanie ocenić, który z uczniów lepiej opanował tę um...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI