Symultaniczno-sekwencyjna nauka czytania[1] (SSNC) to bardzo efektywne narzędzie pracy z dziećmi w normie intelektualnej oraz z deficytami czy niepełnosprawnością intelektualną. Polega na nauce czytania sylabami zgodnie z sekwencją rozwoju mowy. Podczas pracy stosuje się tzw. paradygmaty, czyli zestawy sylab z daną spółgłoską w określonej kolejności.
W pracy z dziećmi, które nie mówią, często już u trzylatków stosowane są metody nauki czytania jednocześnie rozwijające ekspresję mowy. Im wcześniej rozpoczniemy stymulację rozwoju mówienia, czytania i pisania, tym wyższy uzyskamy poziom opanowania tych umiejętności.
Wypalenie zawodowe najczęściej występuje w takich zawodach, które wymagają motywacji wewnętrznej, zaangażowania, zasobów interpersonalnych i dotyczą tzw. pomocy drugiemu człowiekowi. Z tego właśnie powodu wypalenie zawodowe wśród terapeutów specjalnych, których specyfika pracy wymaga wszystkich wyżej wymienionych elementów, może być zjawiskiem bardzo częstym. Czym zatem jest wypalenie zawodowe i jak sobie z nim radzić?
Artykuł wprowadza w problematykę surdotyflologopedii jako szczególnej subdyscypliny logopedycznej, od dawna obecnej w strukturze polskiej logopedii, jednak przez dość znaczny okres niezwykle rzadko poruszanej, a nawet na dziesięciolecia niezasłużenie zapomnianej. Jeśli od lat 60. XX w. do początku lat 30. XXI w. pojawiały się jakiekolwiek doniesienia na temat komunikacji osób z równoczesną słuchowo-wzrokową niepełnosprawnością, to obecne one były w zakresie surdotyflo- pedagogiki, a nie surdotyflologopedii. Nastał więc czas, aby kwestie surdotyflologopedii nie tylko ponownie przywołać, odbudować, ale także wpisać w obecny poziom rozwoju naukowego i cywilizacyjnego.
W zdrowym ciele zdrowy duch – zapewne wiele razy spotkaliśmy się już z tym twierdzeniem. Nie bez powodu jest ono tak popularne. Zawiera w sobie istotny przekaz, który powinien prowadzić nas przez życie. Jednak co robić, by cieszyć się doskonałą formą przez wiele lat? Jak wprowadzić zdrowe nawyki do zabieganej codzienności?
Proces starzenia się jest ściśle związany z osłabieniem funkcji regulacyjnych układu nerwowego i hormonalnego, co z kolei prowadzi do obniżenia sprawności wyższych funkcji poznawczych. Jego nasilenie przypada na mniej więcej 65. rok życia. Jak zatem wtedy pracować z podopiecznym? W artykule zaprezentowano propozycje ćwiczeń językowo-poznawczych skierowanych do grupy seniorów w wieku powyżej 65. roku życia.
W ostatnich latach można zauważyć dynamiczny rozwój wiedzy z zakresu logopedii. Dlatego bycie tylko logopedą nie wystarcza. Poza edukacją w ramach procesu kształcenia logopedzi poszerzają wiedzę z wielu dziedzin pokrewnych, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach. Spore zainteresowanie, ale także liczne kontrowersje, budzi w ostatnim czasie praca logopedy z prądem, czyli zabieg elektrostymulacji czy mikropolaryzacji. Czym jest elektrostymulacja i czy zdaje egzamin w praktyce logopedy?
Self care rozumiane jest jako samoopieka, dbanie o siebie. Zgodnie z założeniami self care jest odzwierciedleniem opieki, jaką responsywna matka otacza swoje dziecko. Jak zatem rozpoznać swoje potrzeby i dbać o siebie, aby zapewnić sobie dobrostan zarówno psychiczny, jak i fizyczny?
Na przykładach studium przypadku autorka przedstawia pracę z dwoma pacjentami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Nadwrażliwość dotykowa, zwłaszcza w obrębie jamy ustnej, może utrudniać diagnostykę i terapię logopedyczną. Wsparcie logopedyczne to wsparcie całościowe – dotyczy pracy manualnej z całym ciałem pacjenta. Jak zatem pracować z dzieckiem?
Bardzo często w programach terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu zawarte są zalecenia, by dawać więcej czasu na reakcję (nawet aż 5 sekund). Nie zdajemy sobie sprawy, że te 5 s może zadecydować, czy uda nam się uzyskać samodzielną reakcję, czy będziemy musieli udzielić dodatkowego wsparcia. Jak zatem wypracować płynność reakcji?
