Przychodząc na świat, dziecko odbiera z otoczenia dźwięki, ale ich nie rozumie. Dopiero kojarząc bodźce słuchowe ze wzrokowymi, przypisuje im znaczenie. Bodźce wzrokowe odbierane przez prawidłowo funkcjonujący zmysł wzroku motywują dziecko do aktywnego eksplorowania otoczenia i stymulują rozwój funkcji poznawczych.
POLECAMY
- „80% informacji dociera do nas przez oczy.
- 80% przetwarzania wzrokowego odpowiada za to, co widzimy, 20% odpowiada za to, gdzie i jak widzimy.
- 66% aktywności mózgowej związane jest ze zmysłem wzroku (kiedy nasze oczy są otwarte). W każdej sekundzie do centralnego układu nerwowego docierają trzy miliardy impulsów nerwowych, z czego dwa miliardy to impulsy wzrokowe.
- 93% komunikacji człowieka ma charakter pozawerbalny; 55% komunikacji jest wynikiem obserwacji wyrazu twarzy i mowy ciała drugiej osoby” (Kranowitz 2012).
Proces widzenia
Widzenie jest złożonym procesem przebiegającym w określony sposób. Najpierw następuje odbiór wrażeń wzrokowych i przekształcenie ich na impulsy nerwowe, które są przesyłane drogami nerwowymi do korowych ośrodków wzrokowych w mózgu. W korowych ośrodkach wzrokowych są odbierane, przetwarzane i kojarzone z informacjami z innych ośrodków w mózgu. Proces widzenia zachodzi w korze mózgowej, a nieprawidłowości w odbiorze wrażeń wzrokowych skutkują w niej zmianami. Zaburzenia w dokładnym przekazywaniu bodźców wzrokowych mogą powodować opóźnienia w rozwoju poznawczym i motorycznym.
Kiedy dziecko przychodzi na świat, najbardziej niedojrzałym ze zmysłów jest zmysł wzroku, ponieważ to jedyny zmysł, na który w łonie matki nie działają bodź-
ce. Na jego rozwój największy wpływ mają ruch i oddziaływanie bodźców wzrokowych. Dziecko uczy się wi-
dzieć. Dochodzenie do optymalnego posługiwania się wzrokiem jest uzależnione od prawidłowości w przechodzeniu przez kolejne fazy rozwoju widzenia.
Funkcje wzrokowe
Anna Parakiewicz dokonała analizy rozwoju widzenia pod względem funkcji wzrokowych i wyodrębniła trzy ich rodzaje:
1. Funkcje optyczne:
- percepcja światła,
- świadomość wzrokowa,
- ruchy oczu:
– ruch fiksacyjny – dzięki niemu możliwe jest utrzymanie wzroku na obiekcie; pozwala na rozpoznanie cech obiektu, na którym skupiliśmy wzrok,
– ruch śledzący (podążania) – to umiejętność utrzymywania wzroku na dość jednostajnie poruszającym się obiekcie lub utrzymania wzroku na obiekcie podczas poruszania głową,
– ruch nastawczy (sakkadowy) – jest to szybki ruch gałek ocznych przy zmianie kierunku spojrzenia, nastawienia oczu na obiekt fiksowany; wpływa na opanowanie umiejętności czytania,
– ruch zbieżny (konwergencja) – niezbędny do oglądania obiektu z bliska do 3–4 m,
– widzenie obuoczne – polega na zgodnym współdziałaniu obu gałek ocznych w cel...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!