Nowe technologie we wspomaganiu aktywności, codziennego funkcjonowania oraz komunikacji osób z dualną słuchowo-wzrokową niepełnosprawnością

Z praktyki logopedy

Rozwój współczesnej nauki, nowych technologii, w tym biotechnologii, istotnie wpływa na aktywność indywidualną i społeczną oraz codzienne funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi: niesłyszących, słabosłyszących, niewidzących, słabowidzących, głuchoniewidomych. Transponuje się na obszar kształcenia, tworząc wskazanym grupom ludzi szansę na edukację integracyjną, nawet inkluzyjną, autonomię, samodzielność, możliwość samostanowienia.

Nowe technologie we wspomaganiu funkcjonowania osób z równoczesną niepełnosprawnością słuchu i wzroku

Nowe technologie opierają się głównie na funkcjonowaniu zmysłu wzroku. Jednakże w obecnej rzeczywistości na potrzeby osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi tworzone są specjalne aplikacje użytkowe oparte na mechanizmach sztucznej inteligencji. Z kolei dostęp do urządzeń mobilnych, takich jak tablety czy smartfony, pozwala na wdrożenie zaawansowanych systemów sztucznej inteligencji pod potrzeby konkretnego użytkownika. Rozwój Internetu, rewolucja komunikacyjna i ciągłe zwiększanie mocy obliczeniowej wielu urządzeń stały się przyczynkiem do tego, że osoby niewidome, słabowidzące, słabosłyszące, niesłyszące, głuchoniewidome uzyskały szansę na przekraczanie granic własnej niepełnosprawności (Walter 2011). 

POLECAMY

Nowe technologie ułatwiające codzienne funkcjonowanie osobiste, kontakt z innymi ludźmi, rozwój i samorozwój, edukację oraz pracę osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi można podzielić na następujące kategorie1 (Zaorska 2021): oprogramowanie dla osób niewidomych, słabowidzących, z równoczesną słuchowo-wzrokową niepełnosprawnością, posiadających resztki słuchowe i (lub) wzrokowe; brajlowskie monitory, notatniki, klawiatury i maszyny do pisania; urządzenia pozwalające na kontrolowanie stanu własnego zdrowia; przedmioty i sprzęty codziennego użytku; urządzenia wspomagające orientację i przemieszczanie w przestrzeni; urządzenia wspomagające edukację i komunikację.  

Oprogramowanie dla osób niewidzących, głuchoniewidomych z niecałkowitą utratą wzroku i słuchu to głównie programy udźwiękawiające i wyposażające komputer w system brajlowski. Rozpoznają i interpretują informacje wyświetlane na monitorze komputera i następnie, za pośrednictwem syntezatora mowy, udostępniają je w postaci głosowej. Dzięki temu można się dowiedzieć, co znajduje się na ekranie (Zaorska 2021). Kiedy do komputera zostanie podłączony monitor brajlowski, wszystkie treści dostępne są także w brajlu. Podstawową interakcją użytkownika z komputerem jest praca na klawiaturze, w związku z tym czytniki ekran...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Dołącz do 5000 + czytelników, którzy nieustannie pogłębiają swoją wiedzę z zakresu pracy z podopiecznym z zaburzeniami mowy.

Otrzymuj co 2 miesiące sprawdzone narzędzia do pracy dla logopedów i neurologopedów. Rozszerzaj swój warsztat pracy z podopiecznym z różnorodnymi zaburzeniami mowy.

700 artykułów online
11 lat doświadczenia
Dostęp online i offline
70 numerów archiwalnych
5 filmów szkoleniowych
50 autorów – specjalistów
Forum Logopedy • Prenumerata już od 399 zł/rok

Przypisy

    Prof. zw. dr hab. nauk humanistycznych, członek Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk. Na stałe związana z Katedrą Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (Wydział Nauk Społecznych). Profesor tytularny nauk humanistycznych, pedagog specjalny: tyflopedagog, surdopedagog, logopeda; teoretyk i praktyk. Jej zainteresowania naukowe dotyczą zagadnień wspomagania rozwoju, edukacji i rehabilitacji dzieci, młodzieży oraz osob dorosłych z niepełnosprawnością sprzężoną (szczegolnie głuchoniewidomych), niepełnosprawnością słuchową, wzrokową oraz zaburzeniami mowy, także komunikacji alternatywnej i wspomagającej. Jest autorką ponad 300 artykułow naukowych i popularnonaukowych oraz 11 książek autorskich i 4 pod redakcją naukową, m.in. takich jak: Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych (red.), Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń 2008, Osoba z zespołem wad wrodzonych i jej rozwój – problemy psychopedagogiczne. Studium wybranych zespołów i przypadków, Wydawnictwo Akapit, Toruń 2011, Niepełnosprawność sprzężona – wybrane zagadnienia teorii i praktyki pedagogicznej, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2015.
    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI