Emocjonalne konsekwencje zaburzeń komunikacji u osób leczonych z powodu nowotworów głowy i szyi

Obecnie jedną z najliczniejszychgrup diagnozowanych nowotworów stanowią te zlokalizowane w obrębie głowy i szyi: krtani, jamy ustnej, języka, oczodołu, szczęki, zatok i ślinianek. Wśród głównych czynników mogących sprzyjać rozwojowi tych nowotworów wymienia się związane ze stylem życia – palenie tytoniu, regularne spożywanie alkoholu, infekcja wirusem HPV – oraz z niektórymi szkodliwymi warunkami pracy.

Dzięki rozwojowi metod diagnostycznych i leczniczych możliwe jest stosowanie coraz skuteczniejszego leczenia: radykalnego lub znacznie wydłużającego życie. Niestety, często jest ono bardzo złożone i okaleczające. W przypadku osób chorujących na nowotwory głowy i szyi metody terapeutyczne ratujące życie mają silny wpływ na jego jakość. Na pierwszy plan wysuwają się nieprawidłowości w zakresie procesu komunikowania się z innymi ludźmi, co utrudnia funkcjonowanie społeczne i emocjonalne.

Bliskie i odległe skutki leczenia onkologicznego

Moment otrzymania diagnozy onkologicznej to zazwyczaj bardzo trudna chwila pod względem emocjonalnym, zaburza bowiem funkcjonowanie rodzinne i zawodowe; przynajmniej czasowo uniemożliwia realizację ważnych dla człowieka celów. Już samo rozpoznanie poważnej, potencjalnie śmiertelnej choroby jest wydarzeniem przerastającym dotychczasowe doświadczenia człowieka i weryfikują dotychczasowe sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Do grupy, u której konsekwencje choroby i zastosowanego leczenia są szczególnie dotkliwe, należą osoby po operacjach onkologicznych w obrębie głowy i szyi. Nietrudno wyobrazić sobie, jak wielu strat doświadczają. Niektóre zmiany mają charakter czasowy i ustępują w trakcie procesu gojenia czy rekonwalescencji, inne towarzyszą chorym do końca życia, wymagają poddania się złożonej i długotrwałej rehabilitacji. Dotyczą one zarówno podstawowych funkcji (odżywianie i porozumiewanie się z otoczeniem), jak i mniej uchwytnych, związanych z postrzeganiem własnej osoby, wpływających na samoocenę. Pierwszy okres po zabiegu pacjenci spędzają często na oddziale intensywnej terapii. Dzięki postępowi technik operacyjnych chirurdzy podejmują się leczenia nawet bardzo zaawansowanych nowotworów, jednak w związku z tym zmiany pozabiegowe mogą obejmować także te rejony ciała, które nie sąsiadują bezpośrednio z guzem, np. w przypadku niektórych zabiegów pobierany jest płat skórno-mięśniowy z przedramienia, uda lub klatki piersiowej, nierzadk...