Dyskretna opieka i wsparcie
Uczeń, który jąka się, wymaga specjalnego traktowania. Absolutnie nie wynika to z tego, że ma mieć poczucie mniejszego zakresu obowiązków niż jego koledzy. Nie powinno się dopuścić do tego, żeby wyrobił w sobie takie przekonanie, ponieważ z wielu względów jest to dla niego bardzo niebezpieczne. Z jednej strony, może dojść do wniosku, że nie musi się starać. Gdy ktoś jest traktowany „ulgowo”, szybko przyzwyczaja się do tego, że brak aktywności nie wiąże się z negatywną oceną. Następny krok jest łatwy do przewidzenia, rośnie przekonanie, że nie ma potrzeby starać się, czy nawet, w skrajnych przypadkach, nie ma potrzeby robić czegokolwiek, bo i tak jakoś to będzie.
Z drugiej strony należy zdawać sobie sprawę, że inni podopieczni są świetnymi obserwatorami i natychmiast zauważają, że ich kolega ma specjalne względy i nie jest pytany na lekcjach. Najczęściej występującą reakcją jest gniew skierowany na, ich zdaniem, faworyzowanego klasowego kolegę. Często obserwator z zewnątrz (w tym nauczyciel, a nawet wychowawca) nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jąkająca się osoba jest dyskryminowana. Jedną z przyczyn jest z całą pewnością jej status osoby „nieodpytywanej”, dlatego bardzo ważne jest: skłanianie ucznia do brania aktywnego udziału w lekcjach i wszystkich szkolnych przedsięwzięciach.
POLECAMY
Zjawiska naśladowania jąkania w celu dokuczenia koledze nie da się całkowicie wyeliminować, warto jednak próbować jemu przeciwdziałać.
Nauczyciel powinien angażować jąkającego się ucznia do werbalnej aktywności. Należy to robić w sposób delikatny, czyli proponować, a nie wymuszać odzywanie się, ale z drugiej strony warto być konsekwentnym i ponawiać próby. Bardzo często nauczyciele podejmują kilka prób włączenia ucznia do rozmowy czy odpytują go, potem rezygnują, widząc oznaki jego bezradności czy słysząc intensywne jąkanie się. Twierdzą potem, że nie chcą skrzywdzić dziecka. Oczywiście w takich obawach jest dużo racji. Dlatego też nauczyciele muszą posiadać pewną wiedzę na temat jąkania, a przede wszystkim umiejętność radzenia sobie w różnych nietypowych sytuacjach.
Współpraca z pedagogiem szkolnym, logopedą i psychologiem
Specjalistami, którzy powinni być włączeni w proces przystosowania jąkającego się ucznia do szkolnego życia, są szkolny pedagog i poradniany psycholog. Powinni oni z założenia posiadać większą wiedzę, doświadczenie i umiejętności w radzeniu sobie z problemami przeżywanymi przez wychowanków, którzy posiadają jakieś specyficzne problemy, do...