Zespół otępienny

Według DSM-IV, „Otępienie jest zespołem objawów zaburzeń procesów poznawczych obejmujących – oprócz zaburzeń pamięci – deficyty co najmniej dwóch z następujących funkcji poznawczych: mowy (afazja), celowej złożonej aktywności ruchowej (apraksja), zdolności rozpoznawania i identyfikowania przedmiotów (agnozja) oraz zaburzeń planowania, inicjowania, kontroli i korygowania przebiegu złożonych zachowań (zaburzenia funkcji wykonawczych)”.

Przyczyny otępienia

Wyróżnia się 6 głównych grup czynników prowadzących do otępienia:

• zmiany zwyrodnieniowe,
• naczyniowe,
• infekcyjne,
• toksyczne,
• metaboliczne,
• urazy OUN.

Objawy

Do typowych objawów otępienia można zaliczyć:

• utratę pamięci szczególnie krótkoterminowej; jest to podstawowy objaw, należy odróżniać go od tzw. zwykłego zapominania, osoba z otępieniem zapomina cały kontekst sytuacji, nie tylko jej składowe,
• trudności w czynnościach dnia codziennego: toaleta, ubieranie się, przygotowywanie i spożywanie posiłków,
• problemy językowe, trudności w doborze słów, zapominanie słów, używanie niewłaściwych, aż wreszcie mowa i pismo stają się trudne do zrozumienia,
• utratę orientacji w miejscu i czasie, nierozpoznawanie dnia i nocy, znanego otoczenia, błądzenie, gubienie się,
• utratę umiejętności oceny otoczenia (np. w ciepły dzień ubranie się w zimową odzież),
• problem z utrzymaniem kontaktu w czasie rozmowy, utratę umiejętności podtrzymania konwersacji, utratę umiejętności uzyskania informacji,
• gubienie przedmiotów, odkładanie na niewłaściwe miejsce i ciągłe szukanie,
• zmiany samopoczucia i zachowania, obniżony nastrój lub częściej gwałtowne reakcje emocjonalne, nieadekwatne do sytuacji,
• zmiany osobowości, podejrzliwość, ciągłe poirytowanie,
• utratę inicjatywy, pasywną postawę, utratę zainteresowań.

Różnicowanie otępień

Otępienie potencjalnie odwracalne stanowi około 10% przypadków zaburzeń funkcj...