Terapia logopedyczna u dzieci z równoczesną słuchowo-wzrokową niepełnosprawnością na przykładzie doświadczeń własnych

Z praktyki logopedy

Populacja głuchoniewidomych jest specyficzną grupą osób z niepełnosprawnością sprzężoną, wymagającą wielokierunkowej rehabilitacji i wielokierunkowego podejścia terapeutycznego. W tym artykule skupię się na terapii logopedycznej. Indywidualna terapia logopedyczna ma szczególne znaczenie w rehabilitacji mowy, dzięki której możliwe jest nabywanie poszczególnych umiejętności komunikacyjnych u dzieci z całkowitą głuchoślepotą.

Głuchoślepota jest jedną z najtrudniejszych niepełnosprawności złożonych człowieka we współczesnym świecie. Obecny świat postmodernizmu i czwartej rewolucji przemysłowej (4IR), czyli czas cyfryzacji i automatyzacji, na pierwszym miejscu ustanowił dalszy rozwój technologii informatycznej oraz człowieka doskonałego zamiast Boga. Nowy człowiek ma spełniać wymogi współczesności, a mianowicie: być wydajny, zdrowy oraz zależny od globalnego systemu. Paradygmat gospodarki kapitalistycznej ma być zastąpiony ekologicznym sposobem myślenia i stylu, a zrównoważony rozwój (edukacja włączająca, ekologiczne szkoły i miasta, ekologiczne spojrzenie na ekosystem i Ziemię – Gaję) ma wyznaczać nowy kierunek, w którym człowiek współczesny ma zmierzać ku przyszłości bez tradycyjnych form egzystencjalnych. Z kolei człowiek chory lub z niepełnosprawnością zajmuje i ma zajmować niewielką przestrzeń w społeczeństwie, które marginalizuje osoby o odmiennym funkcjonowaniu społecznym. Osoby niepełnosprawne, choć specyficzne w swoim funkcjonowaniu, pełnią dotychczas ograniczone funkcje społeczne, są jednak nieodłącznym elementem każdego społeczeństwa. 

POLECAMY

Funkcjonowanie osób głuchoniewidomych 

Osoby głuchoniewidome ze względu na równoczesne uszkodzenie słuchu i wzroku funkcjonują społecznie na dwóch poziomach, a mianowicie niskim lub wysokim (Majewski 2009). Napotykają na wiele trudności, utrudnień i ograniczeń w wykonywaniu czynności dnia codziennego. Bariera komunikacyjna z otoczeniem stanowi istotny problem w funkcjonowaniu społecznym, mimo że ta grupa osób z niepełnoprawnością posługuje się kilkoma metodami komunikacyjnymi. Jednakże można spotkać się z sytuacjami, gdy mowa artykułowana występuje mimo poważnego uszkodzenia narządów słuchu i wzroku. Należy podkreślić, że nawet całkowita głuchoślepota nie pozbawia możliwości opanowania umiejętności posługiwania się mową artykułowaną i wbrew przeszkodom jest możliwe posługiwanie się mową przez osoby głuchoniewidome. Cel ten osiągnąć można przez wieloletnią terapię logopedyczną przy wielokierunkowej współpracy specjalistów. 

Dzieci głuchoniewidome według Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym

Dziecko głuchoniewidome według Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym to dziecko, które „ma trudności w rozumieniu mowy ustnej bez użycia aparatu słuchowego, a uszkodzenie wzroku jest na tyle duże, że uniemoż...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI