Przepisy prawne warunkujące pomoc psychologiczno-pedagogiczną w placówkach oświatowych
Niezwykle istotnym, choć często zaniedbywanym elementem w pracy logopedy w szkole czy przedszkolu powinno być nieustanne śledzenie przepisów oraz zmian zachodzących w regulacjach prawnych. Doskonale znamy łacińskie przysłowie Ignorantia iuris nocet (nieznajomość prawa szkodzi), stąd też zachęta, by mimo braku czasu akurat na tę aktywność zawsze znajdować stosowną chwilę. Aktualizacja sytuacji prawnej częstokroć pozwala odpowiedzieć na pytania rodziców borykających się na co dzień z problemem swoich pociech z wadą wymowy, uczęszczających do placówek oświatowych (przedszkoli integracyjnych oraz szkół masowych). „Gdzie się udać i co zrobić – pytają rodzice – aby dziecko zostało objęte terapią logopedyczną? Co zrobić w przypadku braku orzeczenia czy też opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, jeśli dziecko zostanie wskazane do objęcia terapią logopedyczną podczas badań przesiewowych w placówce?”.
Przypomnijmy, że zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach są regulowane kolejnymi rozporządzeniami Ministra Edukacji Narodowej w tej sprawie. Minister jako jej organizatora wskazuje kolejno: pedagoga szkolnego (Dz. Urz. MEN z dnia 30 lipca 1993 r.) oraz dyrektora placówki (rozporządzenie z 2001 r.). Przepisy obligują przede wszystkim pedagoga szkolnego do bardzo dobrej znajomości obowiązujących uregulowań. Zwróćmy również uwagę, że rozporządzenie MEN w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicz...