Przygotowanie do zabiegu frenotomii. Studium przypadku pacjentki dorosłej

Przed zabiegiem

Poniższe studium przypadku dotyczy 17-letniej pacjentki z nasilonymi objawami bólowymi i dźwiękowymi (trzaski, szumy) w stawach skroniowo-żuchwowych. Dziewczyna w przeszłości odbywała już leczenie ortodontyczne aparatem stałym. Zostało ono zakończone. Poza założeniem aparatu nie wprowadzono równolegle terapii logopedycznej ani fizjoterapii (jednocześnie na tamtym etapie pacjentka nie zgłaszała żadnych dolegliwości bólowych w stawach). W momencie rozpoczęcia terapii logopedycznej pacjentka była już po wstępnej konsultacji u kolejnego ortodonty oraz fizjoterapeuty. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu logopedycznego z pacjentką stwierdziłam m.in.:

• zaburzoną pozycję spoczynkową języka (czubek języka pacjentki w pozycji spoczynkowej był ułożony na brodawce przysiecznej i częściowo na wewnętrznej ścianie górnych zębów, na podniebieniu nie spoczywały natomiast boki języka ani mediodorsum),
• zaburzoną fizjologię połykania (ruch języka w kierunku doprzednim, tłoczenie na wewnętrzną ścianę przednich zębów, zwłaszcza górnych),
• wędzidełko języka skrócone w stopniu średnim (wg klasyfikacji Pluty-Wojciechowskiej).

Na podstawie zaleceń ortodonty pacjentka rozpoczęła leczenie fizjoterapeutyczne, a w ramach podjętych oddziaływań terapeutycznych miały znaleźć się również wizyty u logopedy w celu przygotowania do zabiegu frenotomii, a następnie – już po jego przeprowadzeniu – wypracowania w toku terapii prawidłowych wzorców zaburzonych funkcji. 
Terapia logopedyczna pacjentki skupiała się wokół następujących celów:

• przygotowania pacjentki do zabiegu frenotomii; omówienia istoty, czasu trwania zabiegu oraz jego znaczenia w zapobieganiu dysfunkcji języka,
• terapii miofunkcjonalnej obejmującej przygotowanie tkanki do zabiegu ora...