Metoda Padovan® – terapia miofunkcjonalna

Zaburzenia miofunkcjonalne – ich objawy i skutki

Zaburzenia miofunkcjonalne w obszarze orofacjalnym, które można nazywać orofacjalną dysfunkcją albo orofacjalną dyskinezą, są to zaburzenia, które mogą powodować osłabione napięcie mięśniowe oraz zaburzać ruch w układzie stomatognatycznym (Furtenbach 2013, Panek 2004). Bardzo częstymi symptomami w zaburzeniach miofunkcjonalnych, zauważalnymi u pacjentów, są:

• otwarte usta i brak zwarcia wargowego,
• oddychanie torem ustnym,
• ślinotok i obniżone napięcie sensomotoryczne,
• ograniczona funkcja ruchu języka,
• brak pionizacji języka,
• brak prawidłowego napięcia mięśniowego w obrębie twarzy i szyi (Garliner 1982).

Nieprawidłowość neuromuskularna może wpływać niekorzystnie na prymarne i sekundarne funkcje systemu stomatognatycznego i prowadzić do zaburzenia procesu żucia, gryzienia i połykania (Garliner 1982) oraz ograniczenia funkcji ssania (Padovan 1994).

Mając przed oczyma sekundarne zaburzenia orofacjalne, można zauważyć nieprawidłowości dotyczące artykulacji, ale również fonacji i funkcji rezonatorów głowy. Prymarne funkcje orofacjalne mają wpływ na wzrost i formowanie się kości czaszki, stawu skroniowo-żuchwowego, przyzębia i zębów. Dlatego też w przypadku zaburzenia tych funkcji dochodzi do zmian morfologicznych i zmian w systemie stomatognatycznym. Zaobserwowanie tych zmian pozwala na rozpoczęcie właściwej terapii (Engel, Sauck 2001).

Symptomy i skutki dyskinezy orofacjalnej rzadko ograniczają się tylko do obszaru orofacjalnego. Najczęściej występują zaburzenia w całej statyce ciała pacjenta. I tak np. przejawami dyskinezy mogą być: nieproporcjonalny obwód głowy, wada postawy czy ograniczenie równowagi ciała, a także duża motoryka z zaburzeniem systemu westybularnego oraz zaburzenie koncentracji (Fischer-Voosholz 2002). Ruben i Wittich (2001) w artykule poświęconym typologii terapii miofunkcjonalnej wskazali na różną etiologię i wyróżnili organiczne i funkcjonalne przyczyny zaburzeń, które wyrażają się poprzez zaburzenia zachowania jednostki i potrzebę terapii ortodontycznej z zastosowaniem aparatów ortodontycznych.

Często przyczyna objawu i jej następstwa są w dużym stopniu zależne od siebie nawzajem i trudno wytłumaczyć, co było przyczyną pierwotną, a co jest symptomem. Może być tak, że jeden symptom wywołuje skutki, które się wyrażają w zaburzonej funkcji. Zaburzenia orofacjalne występują w każdej grupie wiekowej. Obserwując...