Jąkanie a giełkot

Czym jest mowa bezładna?

Temat numeru

Giełkot to drugie, obok jąkania, patologiczne zaburzenie płynności mówienia. Mowa bezładna to inaczej: giełkot,trzepotanie mowy, dawniej tachyfemia (ang. cluttering, niem. Poltern, fr. breduillement, ros. , łąc. tumultus sermonis). Podobnie jak jąkanie, giełkot jest zaburzeniem płynności mówienia, ale obydwa te zjawiska różnią się charakterem. Podczas stawiania diagnozy należy precyzyjnie oddzielić mowę bezładną od jąkania, ponieważ obydwa zaburzenia mowy wymagają innych oddziaływań terapeutycznych.

Giełkot jest zaburzeniem mowy charakteryzującym się jego nieświadomością, małym zakresem uwagi, zakłóceniem percepcji, artykułowania i formułowania wypowiedzi. Równocześnie giełkot jest zaburzeniem procesów myślowych programujących mowę, wynikającym z dziedzicznych predyspozycji. Mowa bezładna oddziałuje na wszystkie sfery związane z komunikacją, czyli na:

POLECAMY

  • pisanie,
  • czytanie,
  • poczucie rytmu,
  • akcentowanie logiczne czy wyrazowe.

Wpływa też na zwykłe zachowanie niezwiązane z werbalnym komunikowaniem się (Weiss D. A., 1964).


Cechy giełkotu

Giełkot według definicji American Speech-Language-Hearing Association (St. Louis, K.O., 1996) jest zaburzeniem płynności charakteryzującym się szybkim i/lub nierównym tempem mówienia, nadmiernymi przerwami w akcie mowy i często innymi zaburzeniami tak mowy (language), jak i błędami fonetycznymi oraz deficytami uwagi. Aby rozpoznać giełkot, jednostka musi prezentować wszystkie poniżej wymienione...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI