Aktywny trening sluchowy

Uczniowie często dekoncentrują się na lekcjach, wypowiadając się, zniekształcają słowa, przestawiają szyk wyrazów i zmieniają treść powtarzanych zdań. Przyczyny tych objawów mogą być różne. Jedną z nich jest zaburzone przetwarzanie słuchowe. Prawidłowy odbiór dźwięków z otoczenia zależy zarówno od dobrego funkcjonowania ucha, czyli dobrej czułości słuchu, jak i od sprawności procesów analizy impulsów nerwowych, dostarczanych przez nerw słuchowy z ucha do mózgu. Dopiero gdy te dwa elementy układu słuchowego funkcjonują prawidłowo, możemy łatwo i bez wysiłku komunikować się w różnorodnych sytuacjach – także tych niekomfortowych akustycznie, np. na ulicy, w grupie osób lub w przestrzennej sali, gdzie dźwięki odbijają się i zniekształcają od pustych ścian.
Problemy słuchowe mogą być wynikiem uszkodzenia „centralnej” – czyli nerwowej – części układu słuchowego. Trudności w przetwarzaniu informacji na drodze słuchowej są zespołem objawów, które wynikają z różnego typu zaburzeń w obrębie ośrodkowej części układu słuchowego i najczęściej występują przy prawidłowej czułości słuchu (Senderski 2014, s. 77–81; 2002).

Przetwarzanie słuchowe

Przetwarzanie informacji zmysłowej na sygnały nerwowe odbywa się w mózgu, który nieustannie je interpretuje i nadaje im znaczenie.
Prawidłowe słyszenie zależy nie tylko od fizycznej sprawności ucha, ale również od procesów przetwarzania informacji słuchowej, zachodzących na wyższych piętrach drogi słuchowej. Przetwarzanie słuchowe obejmuje funkcje słuchowe wyższego rzędu, takie jak dyskryminacja słuchowa, lokalizacja źródła dźwięku i czasowe przetwarzanie sygnałów akustycznych (ASHA 1996, s. 41–54; 2005, www.asha.org).
Zaburzenia przetwarzania słuchowego (ang. Auditory Processing Disorders, APD) dotykają od ok. 2–3% (Chermak i wsp. 1998, s. 452–465; Wilson 2003, s. 123–126) do nawet 7% populacji dzieci w wieku szkolnym (Musiek, Gollegly, Lamb, Lamb 1990, s. 372–383). Trudności związane z ośrodkowymi zaburzeniami słuchu mogą istotnie wpływać na różne sfery rozwoju i sukces edukacyjny dzieci, 
m.in. na zdolności nabywania umiejętności czytania i pisania. Z tego powodu niezwykle ważne jest wczesne rozpoznanie zaburzeń oraz wdrożenie skutecznych działań terapeutycznych (Bogdanowska 2008, s. 9–12). Działania profilaktyczne są jedną z możliwości zapobiegania zaburzeniom słuchu, zarówno niedosłuchom, jak i zaburzeniom centralnym słuchu, m.in. poprzez prowadzenie przesiewowych badań słuchu, monitorowanie poziomu hałasu i przeciwdziałanie powstawaniu nadmiernego hałasu w szkołach, podnoszenie świadomości...