Wczesne objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu
Zwiększająca się świadomość rodziców, lekarzy i specjalistów przyczynia się do wczesnego wykrywania zaburzeń u dzieci. Do gabinetów terapeutycznych trafia coraz więcej małych dzieci niemówiących z diagnozą autyzmu. Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym wcześniej zostaną wdrożone oddziaływania terapeutyczne.
Autyzm jest niejednorodnym zespołem. Stanowi zjawisko bardzo skomplikowane, złożone z szeregu problemów o wieloaspektowej etiologii. Rozpoznanie autyzmu jest więc dość trudne, a obraz kliniczny tego zaburzenia jest zróżnicowany w poszczególnych strefach rozwoju i stopniu nasilenia zaburzeń.
Niepokojące sygnały można zaobserwować u małych dzieci. W okresie pierwszych 12 m.ż. dziecka uwagę powinien zwrócić zubożony kontakt wzrokowy. Dziecko nie fiksuje wzroku na twarzy rodzica, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego. Może to w przyszłości skutkować słabszą zdolnością odczytywania komunikatów niewerbalnych. Zauważalny brak zainteresowania ludźmi, ignorowanie ich oraz brak odpowiedzi na komunikaty kierowane do dziecka przez opiekunów mogą w przyszłości skutkować upośledzeniem w nadawaniu priorytetowego znaczenia sygnałom społecznym.
Około 9. m.ż. dziecka powinno pojawić się wskazywanie palcem. Brak wskazywania i reakcji na własne imię może być spowodowany zaburzeniami uwagi i brakiem umiejętności tworzenia wspólnego pola uwagi. Może to także powodować trudności ze śledzeniem tego, co robi inna osoba. Sygnałami niepokojącymi powinny być także trudności z emocjonalnym dostrojeniem się dziecka oraz brak dostosowania mimiki do sytuacji. W późniejszym okresie, po 1. r.ż., niepokojący powinien być brak bardziej złożonych zachowań społecznych łączących spojrzenie, ekspresję mimiczną, ton głosu i gestykulację. Na przełomie 1. r.ż. powinno pojawić się także rozumienie gestów o znaczeniu społecznym, np. pa-pa. Wczesne wykrycie niepokojących objawów daje możliwość postawienia diagnozy i szybkiego wdrożenia procesu terapeutycznego.
POLECAMY
Specyfika zaburzeń przetwarzania sensorycznego u dzieci autystycznych
Problemy dotyczące przetwarzania sensorycznego u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą obejmować wiele płaszczyzn i znacząco wpływają na ich funkcjonowanie. Carl Delacato w swoich badaniach przedstawił, iż nawet od 96 do 100% osób z autyzmem ma zaburzenia związane z dotykiem i czuciem. Trudności z odbiorem wrażeń słuchowych ma od 86 do 90% osób, a workowych – nawet od 65 do 70%. Problemy ze smakiem i węchem mogą występować u 24–28% osób.
Zmysł dotyku ma ogromny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Proces zdobywania doświadczeń i prawidłowego rozróżniania wrażeń dotykowych zachodzi stopniowo. Dziecko musi zacząć rozróżniać wszystkie rodzaje bodźców, dochodzące do jego ciała,
oraz właściwie je umiejscawiać. U dzieci, u których przetwarzanie dotykowe jest zaburzone i występują objawy nadwrażliwości, każdy bodziec może wywołać niepożądaną reakcję. Dziecko nie przyzwyczaja się do wrażeń, z...
