W ostatnich latach można zauważyć dynamiczny rozwój wiedzy z zakresu logopedii. Dlatego bycie tylko logopedą nie wystarcza. Poza edukacją w ramach procesu kształcenia logopedzi poszerzają wiedzę z wielu dziedzin pokrewnych, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach. Spore zainteresowanie, ale także liczne kontrowersje, budzi w ostatnim czasie praca logopedy z prądem, czyli zabieg elektrostymulacji czy mikropolaryzacji. Czym jest elektrostymulacja i czy zdaje egzamin w praktyce logopedy?
Autor: Marlena Puchowska
Neurologopeda, specjalista afazjolog, certyfikowany logopeda, członek Polskiego Związku Logopedów. Absolwentka Filologii Polskiej Wydziału Filologiczno-Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego, Podyplomowego Studium Logopedycznego w Gdańsku, Studium Afazjologii w Tarnowskich Górach oraz Specjalistycznego Studium Neurologopedii w Lublinie. Absolwentka Kopernikańskiej Akademii Menedżera Służby Zdrowia Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wieloletni pracownik Akademii Medycznej, obecnie Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy, oraz Katedry i Kliniki Neurologii Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy. Autorka publikacji i wystąpień z zakresu afazjologii oraz cyklicznych szkoleń pt.: „Afazja. Postępowanie we wczesnym okresie udaru. Diagnoza i terapia. Warsztaty neurologopedyczne". Autorka klinicznej Skali Oceny Dynamiki Afazji SODA.
Najcięższą postacią zaburzeń mowy, powstałych w wyniku uszkodzenia mózgu, jest afazja całkowita. Chory pozbawiony jest możliwości porozumiewania się werbalnego, gestowego czy graficznego, nie rozumie i nie mówi. Na co zwracać uwagę przy diagnozowaniu, jak rozmawiać z chorym, jak mu pomóc? - to pytania, na które warto poszukać odpowiedzi.
Udar mózgu jest zespołem objawów klinicznych, w wyniku których dochodzi do zaburzeń krążenia mózgowego, a w konsekwencji uszkodzenia struktur mózgowych. Stanowi stan zagrożenia życia i wymaga bezwzględnej hospitalizacji. Z reguły, jak definicja wskazuje, dotyka osoby obciążone wieloma czynnikami ryzyka – nadciśnieniem, migotaniem przedsionków, cukrzycą, otyłością itp. – czyli dotyczyć powinien osób starszych. W praktyce klinicznej możemy jednak spotkać osoby młode, u których wystąpiły objawy udaru mózgu – najczęściej w konsekwencji wad naczyniowych lub przyczyn kardiologicznych.
Wiedza na temat udaru jest nadal mało rozpowszechniona wśród społeczeństwa, choć stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Wielokrotnie możemy spotkać się z interpretacją, iż do zachorowania dochodzi w wyniku porażenia słonecznego. Szerzenie wiedzy na temat udaru staje się więc konieczne, szczególnie wobec wzrostu zachorowań na tzw. choroby cywilizacyjne.
Prawidłowe rozpoznanie charakteru zaburzeń mowy i najczęściej towarzyszącego im deficytu ruchowego warunkuje dalsze postępowanie z chorym. W praktyce lekarskiej czy neurologopedycznej szczególne miejsce zajmuje prawidłowo i szczegółowo zebrany wywiad bezpośrednio od pacjenta lub rodziny chorego.