Ocena funkcjonalna – w stronę całościowej pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna – przepisy a praktyka

Obecnie obowiązujące przepisy oświatowe odnoszące się do pomocy psychologiczno-pedagogicznej (przede wszystkim Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach) precyzyjnie określają zakres i kryteria jakości wsparcia kierowanego do dzieci i młodzieży. Czytamy w nim, że: „Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i placówce, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola, szkoły i placówki oraz w środowisku społecznym”.
Zawarta w tym przepisie definicja pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest bardzo rozbudowana, stąd warto wyodrębnić jej składowe. Jest to o tyle istotne, że właściwe zrozumienie funkcji pomocy psychologiczno-pedagogicznej na podstawie istniejących przepisów znacznie przybliży nas do zrozumienia istoty oceny funkcjonalnej. Zaryzykowałbym nawet tezę, że model oceny funkcjonalnej jest w istocie próbą wdrożenia zasad pomocy psychologiczno-pedagogicznej opisanych w przywołanym wcześniej rozporządzeniu. Tym samym ocena funkcjonalna to nie rewolucja, ale całościowa realizacja zapisów prawa funkcjonujących od wielu lat.
Analiza przywołanej definicji pozwala na następujące konkluzje:

• dwa kluczowe etapy po...