Wspólna przestrzeń pracy fizjoterapeuty oraz terapeuty czaszkowo-krzyżowego z logopedą i (lub) neurologopedą

Działanie logopedyczne jest uwarunkowane poznaniem podejmowanych czynności diagnostycznoterapeutycznych i holistycznym podejściem do nich. Logopeda, dzięki wiedzy i umiejętnościom, weryfikuje stawiane diagnozy, dostosowuje oddziaływanie wspomagające i terapeutyczne do potrzeb, możliwości i uwarunkowań wynikających z postawionych diagnoz, kompetentnie dobiera pomoce oraz jest w stanie modyfikować proces terapii (Banaszkiewicz 2014). Holistyczne podejście powinno towarzyszyć logopedzie w diagnozie i terapii na poziomie doboru metod i technik postępowania, środków i pomocy dydaktycznych, całościowego oglądu pacjenta/klienta, jego uwarunkowań psychomotorycznych, emocjonalnych i społecznych, jego predyspozycji i oczekiwań. Przejawia się również we współpracy z nim samym, jego najbliższym otoczeniem, innymi specjalistami – w tym innymi logopedami (Banaszkiewicz, WalencikTopiłko 2014). Taki tok postępowania powinien obowiązywać przy diagnozie i terapii logopedycznej zawsze, niezależnie od określenia zaburzeń komunikacji językowej, wobec których podejmuje się działania diagnostycznoterapeutyczne, lecz również w odniesieniu do wszelkich innych zaburzeń, które będą współtowarzyszące przy głównym problemie danego pacjenta.

Szkolenia grupy zawodowej logopedów prowadzone są na podstawie wiedzy z zakresu taśm anatomicznych, ciągłości powięzi, przewodnictwa nerwowego tkanek, informacji przekazywanych przez nośnik, jakim jest płyn mózgowo-rdzeniowy. Pacjent ze swoim problemem oceniany jest nie przez problem, ale przez ciąg następujących po sobie wydarzeń – rozpoczynając od życia embrionalnego aż po teraźniejszość. Całościowe oddziaływania powinny być stosowane nie tylko przez logopedę, ponieważ obok zaburzeń mowy mogą współwystępować inne zaburzenia: lateralizacji, funkcji percepcyjnomotorycznych (funkcji wzrokowych, słuchowych, kinestetycznoruchowych) oraz zaburzenia emocjonalne, lecz również opóźnienia, niepełnosprawności umysłowe i motoryczne. Jeśli więc jest taka potrzeba, to należy współpracować nie tylko z lekarzem foniatrą, ale także z psychoterapeutą, fizjoterapeutą, psychologiem.

Holistyczne podejście w terapii czaszkowo-krzyżowej

Holistyczne podejście do pacjenta prezentuje terapia czaszkowo-krzy...