Mity w podejściu do istoty jąkania i jego terapii

Jąkanie skutkiem przestawienia funkcjonalności ręki?

Prace nad jąkaniem na początku XX w. zostały zdominowane głównie przez wpływy jednego ośrodka – Iowa City w Stanach Zjednoczonych. Zaczęło się w latach dwudziestych pracami neurologa Samuela Ortona, które dotyczyły zaburzeń czytania. Orton spostrzegł rodzaj lustrzanego zjawiska, które przejawiało wiele dzieci z zaburzeniami czytania. Chodziło o dezorientację w wymiarze poziomym prawo-lewo. Lekarz odkrył, że niektóre spośród tych dzieci także się jąkały. Jedno było leworęczne, ale zostało przyuczone do używania ręki prawej. Relacja pomiędzy jąkaniem i zamianą ręczności była często sugerowana w dostępnej wówczas literaturze. Orton doradził pacjentowi, aby powrócić do używania lewej ręki z nadzieją, że to rozwiąże problem jąkania. Uzasadniał, że jąkanie może być wynikiem konfliktu między lewą a prawą półkulą mózgu. W związku z tym sądził, że zmuszanie dziecka do zmiany ręki dominującej może doprowadzić do osłabienia naturalnej dominacji w st...