W artykule przedstawiono wyjaśnienia dotyczące etymologii pojęcia „etiologia”, m.in. w medycynie, psychologii i logopedii, ale przede wszystkim w badaniach nad zaburzeniami płynności mówienia, w tym jąkania się, a także roli dobrze prowadzonego procesu dociekania trafnej przyczyny danego zaburzenia medycznego, psychologicznego, społecznego czy logopedycznego lub neurologopedycznego. Poprawnie ustalona przyczyna może wpływać na właściwe przeprowadzenie procesu diagnostycznego danego problemu (medycznego, psychologicznego, społecznego, komunikacyjnego) – w zaburzonej płynności mowy, a w ślad za tym na ustalenie procesu naprawczego zdiagnozowanych zaburzeń (w tym metod terapii osób niepłynnie mówiących).
Autor: Mieczysław Chęciek
Dr. n. hum., Specjalista neurologopeda, pedagog. Wykładowca Uniwersytetu Medycznego Podyplomowych Studiów Logopedii Klinicznej i Neurologopedii Klinicznej we Wrocławiu, ma ponad 30 lat doświadczenia w pracy z osobami jąkającymi się. Założył i kieruje Specjalistycznym Centrum Terapii Jąkających się w Wodzisławiu Śląskim, w ramach którego organizuje ogólnopolskie specjalistyczne turnusy terapeutyczne dla osób z dysfluencją mowy. Uczestnik wielu zagranicznych staży logopedycznych, w tym w zakresie jąkania. Współorganizator konferencji naukowo-szkoleniowych dla logopedów (m.in. we współpracy z PTL i UŚ). Zasłużony działacz Polskiego Towarzystwa Logopedycznego. Autor i współautor publikacji z zakresu zaburzeń płynności mowy, a także twórca autorskiego programu terapii jąkania. Prowadzi również szkolenia dla logopedów z zakresu tej tematyki. Laureat wielu nagród i odznaczeń, m. in. I edycji Nagrody im. ks. dra Stanisława Wilczewskiego (2016).
Skuteczność ćwiczeń wzrasta, jeśli mogą być systematycznie realizowane nie tylko w trakcie sesji w gabinecie, ale również w codziennej pracy w domu.
Program diagnostyczno-terapeutyczny skierowany jest do osób niepłynnie mówiących. Jak każda metoda przywracająca płynny sposób komunikowania się, może być przez jednych użytkowników odrzucana, a przez innych – częściowo lub w pełni akceptowana.
Autorzy charakteryzują dwa podejścia stosowane w terapii jąkania się: Mówienie Bardziej Płynne i Jąkanie Bardziej Płynne. Analizując studium przypadku, przekonują, że w kompleksowej terapii można skutecznie wykorzystać zalety technik stosowanych w obu podejściach.