Autorka omawia procedurę badawczą w przypadku dyslalii. Podkreśla sens całościowego spojrzenia na pacjenta. Zwraca uwagę na metody służące skorygowaniu lub przywróceniu prawidłowych funkcji, zwłaszcza oddychania.
dr; Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, filolog polski, logopeda, nauczyciel kontraktowy, wykładowca akademicki. Specjalizuje się w diagnozie i terapii zaburzeń rozwoju mowy dzieci w wieku niemowlęcym i przedszkolnym, ze szczególnym uwzględnieniem budowania kompetencji językowej i komunikacyjnej dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, autyzmem, zespołem Aspergera, alalią oraz niedosłuchem. Autorka wielu publikacji, w swojej pracy wykorzystuje wiedzę z licznych szkoleń i konferencji ogólnopolskich i międzynarodowych.
Autorka omawia procedurę badawczą w przypadku dyslalii. Podkreśla sens całościowego spojrzenia na pacjenta. Zwraca uwagę na metody służące skorygowaniu lub przywróceniu prawidłowych funkcji, zwłaszcza oddychania.
Autorka charakteryzuje mechanizm dysfagii i dysfonii u dzieci z rozszczepem. Postuluje też ustalenie standardu postępowania terapeutycznego, uwzględniającego wszystkie aspekty specyficznego zespołu objawów związanych z rozszczepem.
Z praktyki logopedycznej wynika, że zdecydowana większość dzieci z opóźnieniem w rozwoju mowy w perspektywie czasu przejawia kolejne trudności rozwojowe, które możemy zaobserwować w nabywaniu różnych kompetencji językowych, ale również umiejętności poznawczych i społecznych.