Trenuj buzię! Scenariusz zajęć indywidualnych dla dzieci przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego

Przebieg zajęć

Ćwiczenie 1. „Glonojad” (zassanie języka do podniebienia)
Unieś masę języka do podniebienia, a następnie spróbuj zassać język tak, aby całkowicie przykleił się do twojego „sufitu” w buzi. Przy prawidłowo wykonanym ćwiczeniu powinieneś czuć, jak cały język wkleił się w górne zęby. Następnie spróbuj otwierać i zamykać żuchwę, tak aby wklejony język nie odpadł od podniebienia. Jeśli wykonujesz te ćwiczenia bez trudności, postaraj się wkleić kilka razy język w podniebienie bez wykonywania żadnych dodatkowych ruchów żuchwą.

Ćwiczenie 2. Trening żucia z zamkniętymi wargami
Włóż do ust kawałek jedzenia wymagającego dłuższego żucia. Zamknij zęby, a następnie włóż szpatułkę laryngologiczną między wargi (ważne, abyś upewnił się, czy szpatułka rzeczywiście trzyma się między wargami – nie można pomagać sobie zębami!). Trzymaj zwarte wargi na patyczku i spróbuj zjeść kęs pożywienia, bez upuszczenia spomiędzy warg szpatułki. Zamiast drewnianej szpatułki możesz użyć paska opłatka lub cienko pokrojonej marchewki.

Ćwiczenie 3. Rodzynki w koszyku
Połóż na środku języka rodzynek, orzeszek lub kawałek innego suszonego owocu. Postaraj się unieść czubek języka i jego boki tak, aby język przypominał swym kształtem miseczkę lub koszyczek, na dnie którego leży rodzynek. Utrzymaj tę pozycję przez kilka sekund, a następnie powtórz ćwiczenie. 

Ćwiczenie 4. Guzik na nitce
Do tego ćwiczenia potrzebujesz guzika, do którego przywiążesz nitkę dentystyczną (ewentualnie może być zwykła, wówczas złóż ją podwójnie, aby nie zerwała się podczas ciągnięcia). Im guzik będzie mniejszy, tym poziom trudności w tym ćwiczeniu będzie wzrastał. Twoim zadaniem jest ułożenie guzika w przedsionku jamy ustnej (między wargami i zębami), a następnie ciągnięcie za nitkę. Wargi wykonują wówczas intensywną pracę, nie pozwalając guzikowi wydostać się z buzi.

Ćwiczenie 5. Dmuchanie nosem
Bańki mydlane lub świeczki to doskonałe narzędzia do zabawy, podczas której aktywizowany jest nosowy tor oddechowy, a wargi pozostają zwarte. Twoim zadaniem jest zgaszenie świeczki lub wypuszczenie baniek mydlanych nie tradycyjnie, czyli poprzez dmuchnięcie ustami, lecz wydychając powietrze nosem. Aby to zrobić, powinieneś zachować zwarte wargi, wziąć głęboki wdech przez nos, a następnie również nosem wydychać miarowo powietrze, tak aby zgasić świeczkę (tylko pod kontrolą osoby dorosłej!) lub nadmuchać dmuchaną bańkę. 

Ćwiczenie 6. Pozycja spoczynkowa języka
Ułóż język w prawidłowej pozycji spoczynkowej, czyli na podniebieniu. Jeśli wciąż odczuwasz trudności związane z tym ćwiczeniem, przypomnij sobie zadanie z przedłużaniem głoski [n] – wypowiedz ten dźwięk, a następnie domknij zęby i wargi, pozostawiając język na podniebieniu. Kiedy twój język spoczywa już wygodnie w prawidłowym ułożeniu, spróbuj otworzyć i zamknąć żuchwę kilka razy, tak aby język nie zmienił swojego położenia, to znaczy nie przesunął się ani nie opadł. Zamknij usta, zrób chwilę przerwy, a następnie ponownie wykonaj to ćwiczenie.