Nadwrażliwość dotykowa, zwłaszcza w obrębie jamy ustnej, może utrudniać diagnostykę i terapię logopedyczną. Wsparcie logopedyczne to wsparcie całościowe – dotyczy pracy manualnej z całym ciałem pacjenta. Jak zatem pracować z dzieckiem?
Nadwrażliwość dotykowa, zwłaszcza w obrębie jamy ustnej, może utrudniać diagnostykę i terapię logopedyczną. Wsparcie logopedyczne to wsparcie całościowe – dotyczy pracy manualnej z całym ciałem pacjenta. Jak zatem pracować z dzieckiem?
Czynności prymarne oznaczają czynności mające związek z zespołem orofacjalnym i dotyczą przede wszystkim jedzenia, picia i oddychania (Pluta-Wojciechowska 2013). Są fundamentem dla rozwoju mowy, dlatego też niezwykle ważna jest ich ocena w trakcie badania logopedycznego. Nieprawidłowości w zakresie przyjmowania pokarmów, pobierania płynów i dysfunkcje oddechowe mogą mieć różnorodne podłoże, a zatem wsparcie terapeutyczne powinno być interdyscyplinarne i może mieć za każdym razem inną formę. Przyjrzyjmy się 5-latkowi, który trafił na badanie z powodu małej efektywności w terapii logopedycznej, która odbywała się w placówce przedszkolnej. Pomimo prawie dwuletniej pracy logopedy nadal obserwuje się trudności z pionizacją języka, co ma przełożenie nie tylko na artykulację, ale przede wszystkim na pozycję spoczynkową języka i połykanie.
Do gabinetów logopedycznych coraz częściej trafiają dzieci, które z różnych powodów nie chcą jeść. Czy wizyta u logopedy to słuszna decyzja rodziców? Biorąc pod uwagę różnorodność czynników wpływających na rozwój funkcji pokarmowych, logopeda jest jednym z tych specjalistów, którzy faktycznie mogą pomóc rozwiązać problem dziecka i całej rodziny.