W terapii osób jąkających się stosowane są różne metody nakierowane na upłynnianie mowy, ćwiczenia oddechowe, zwalnianie tempa mówienia, praca z echokorektorem, rytmizacja mowy itp. Efekty pojawiają się szybko, ale są nietrwałe. Wynika to najprawdopodobniej stąd, że poza poprawą płynności mówienia istotna dla efektów terapii jest poprawa umiejętności komunikowania się, radzenia sobie z często występującą logofobią i emocjami towarzyszącymi jąkaniu. Jest to szczególnie ważne w pracy z młodzieżą. U osoby w wieku młodzieńczym objawy trwają już dłuższy czas, doszło też, niestety, do utrwalenia pewnych reakcji unikania, a wrażliwość na ocenę ze strony innych ludzi (zwłaszcza rówieśników) jest szczególnie nasilona.
POLECAMY
Organizacja zajęć
Zajęcia terapeutyczne mają charakter grupowy (grupy liczą 8–12 uczestników w podobnym wieku). Odbywają się co tydzień przez niemal cały rok szkolny. Od uczestników oczekuje się motywacji własnej do udziału w zajęciach. Doświadczenie pokazuje, że jeśli młodzi ludzie sami nie są zmotywowani, efekty oddziaływań będą mierne bądź żadne. Część osób wykazuje jednak duży wstępny opór przed uczestnictwem w grupowej terapii. Wtedy umawiamy się na trzykrotne przyjście na zajęcia i podjęcie decyzji co do ewentualnej kontynuacji (ogromna większość młodych ludzi pozostaje na zajęciach, gdyż wspomniany wstępny opór wynika często ze strachu przed nową sytuacją). Zajęcia grupowe poprzedzone są kilkoma indywidualnymi konsultacjami, w których uczestniczą uczniowie razem z rodzicami. W czasie trwania terapii grupowej istnieje możliwość konsultacji indywidualnych celem dostosowania ćwiczeń pod kątem potrzeb poszczególnych uczestników. Ze względu na to, że dużą wagę przywiązujemy do podmio...