Logopedia neurologiczna – neuroplastyczność a rozwój mowy u dzieci
Neuroplastyczność, definiowana jako zdolność układu nerwowego do modyfikacji strukturalnych i funkcjonalnych w odpowiedzi na bodźce i doświadczenia, stanowi fundamentalny mechanizm leżący u podłoża procesów uczenia się i adaptacji do zmian środowiskowych. W kontekście rozwoju mowy neuroplastyczność przejawia się w:
POLECAMY
- reorganizacji funkcjonalnej obszarów korowych odpowiedzialnych za przetwarzanie językowe,
- tworzeniu i wzmacnianiu nowych połączeń synaptycznych w obrębie sieci neuronalnych zaangażowanych w procesy komunikacyjne,
- kompensacyjnym przejmowaniu funkcji przez nieuszkodzone struktury mózgowe w przypadku lokalnych uszkodzeń.
Badania z wykorzystaniem funkcjonalnego obrazowania mózgu (fMRI, PET) wykazały, że objawy neurologiczne u dzieci po uszkodzeniach mózgu są często mniej nasilone niż u dorosłych z analogicznymi uszkodzeniami, co przypisuje się większej plastyczności rozwijającego się mózgu dziecięcego. Jednak mechanizmy neuroplastyczności nie są jednolite i zależą od wielu czynników (wieku dziecka, lokalizacji i rozległości uszkodzenia oraz czynników środowiskowych i genetycznych).
Neuroplastyczność a krytyczne okresy rozwoju mowy
Rozwój mowy podlega prawom krytycznych okresów, podczas których mózg wykazuje szczególną wrażliwość na określone bodźce i doświadczenia językowe. Okresy te charakteryzują się wzmożoną neuroplastycznością i stanowią optymalny czas dla interwencji logopedycznej:
| Wiek dziecka | Kry... |
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Forum Logopedy"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
Dołącz do 5000 + czytelników, którzy nieustannie pogłębiają swoją wiedzę z zakresu pracy z podopiecznym z zaburzeniami mowy.
Otrzymuj co 2 miesiące sprawdzone narzędzia do pracy dla logopedów i neurologopedów. Rozszerzaj swój warsztat pracy z podopiecznym z różnorodnymi zaburzeniami mowy.
