Do funkcji słuchowych w zakresie percepcji mowy zalicza się: recepcję dźwięków mowy, za którą odpowiada słuch fizjologiczny; selekcję i dyskryminację dźwięków mowy, polegające na wyodrębnianiu cech dystynktywnych oraz rozpoznaniu co najmniej dwóch odmiennych fonologicznie i fonetycznie bodźców jako różnych, za co odpowiadają słuch mowny – słuch fonematyczny (fonemowy), słuch fonetyczny, słuch prozodyczny, analiza i synteza głoskowa/sylabowa, segmentacja dzięków mowy na poziomie segmentalnym i suprasegmentalnym. Ponadto do funkcji słuchowo-językowych należą: pamięć słuchowa wypowiedzi; semantyzacja dźwięków mowy, rozumiana jako umiejętność kojarzenia brzmień ze znaczeniem, co umożliwia łączenie wzorców słuchowych wyrazów z odpowiednim pojęciem i odmienną reakcję na rozróżnialne bodźce; kontrola słuchowa wypowiedzi; lateralizacja słuchowa; lokalizacja źródła dźwięku; uwaga słuchowa (Kurkowski 2013: 25). Opisywane zjawisko jest więc bardzo złożone, przy czym pojmowanie i definiowanie poszczególnych funkcji słuchowych przez badaczy podejmujących to zagadnienie bywa odmienne.
Autor: Magdalena Osowicka-Kondratowicz
Doktor, adiunkt w Zakładzie Historii Języka Polskiego z Pracownią Logopedyczną Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Jej zainteresowania badawcze skupiają się przede wszystkim na fonetyce i fonologii języka polskiego, a także na problemach normy ortofonicznej oraz zagadnieniach związanych z rozwojem językowym dziecka. Członek Komisji Fonetyki i Fonologii afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów oraz przewodnicząca Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Logopedycznego. Współtwórca oraz koordynator kierunku logopedia prowadzonego przez Instytut Polonistyki i Logopedii UWM w Olsztyni
Słuchanie utworów audialnych może być nie tylko przyjemną nauką czy rozrywką, ale także elementem terapii logopedycznej. Spośród szerokiej gamy audiobooków i słuchowisk logopeda może wybrać takie, które okażą się najlepsze w konkretnym przypadku. Przy ich doborze terapeuta powinien uwzględnić wartość artystyczną utworu, jego formę językową i akustyczną, a także możliwości, zainteresowania i potrzeby dziecka.